Inflacja korekcyjna

Inflacja korekcyjna – zmiana cen o charakterze strukturalnym, niespowodowana efektami szoków popytowych oraz podażowych, oraz niebędąca jednocześnie rezultatem polityki pieniężnej. Główną przyczyną jest niedoszacowanie cen dóbr i usług w kraju w porównaniu z cenami panującymi za granicą, co prowadzi do jednorazowego podwyższenia poziomu cen.

Inflacja korekcyjna w Polsce

W latach 1989–90 miała miejsce inflacja korekcyjna związana z powolnym „uwalnianiem” cen oraz obniżaniem subsydiów jako ruch dostosowawczy do nowego poziomu cen.

Obecnie wynika ona z zobowiązań przyjętych przez Polskę w procesie akcesji do Unii Europejskiej. Powodują one impuls cenowo-kosztowy, a jego pełna realizacja w postaci wyższej inflacji jest uzależniona od sytuacji rynkowej, m.in. od kształtowania się luki popytowej, polityki pieniężnej itp. Aby obliczyć wielkość inflacji ustalono pięć podstawowych czynników charakteryzujących tą inflację.

Czynniki pozwalające oszacować wysokość inflacji w Polsce

• zmiany podatków pośrednich
• zmiany ceł
• zmiany kosztów produkcji
• zwiększenie konkurencji na rynkach
• zmiany cen żywności