Insense

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Insense
Rok założenia

1999

Pochodzenie

Ski, Norwegia

Gatunek

hardcore/metalcore

Wydawnictwo

This Dark Reign, Black Balloon Records, Candlelight Records, Black Balloon Records, Indie Recordings

Skład
Tommy Hjelm – gitara, śpiew
Martin Rygge – gitara, śpiew
Ola S. Hana – gitara basowa, śpiew
Truls Haugen – perkusja
Byli członkowie
Eigil Dragvik – śpiew
Håvard Iversen – perkusja
Magnus R. Ruud – gitara basowa
Strona internetowa

Insensenorweski zespół grający techniczny hardcore/metalcore pochodzący z miasta Ski.

Zespół został założony przez gitarzystę Tommy’ego Hjelma i perkusistę Håvarda Iversena w 1999 roku[1]. W 2002 roku ukazał się ich debiutancki album i pojechali w trasę koncertową po Norwegii. W 2003 roku zespół wyjechał na dwa tygodnie na tournée po Europie. Po tym wydarzeniu Håvard Iversen i wokalista Eigil Dragvik postanowili opuścić zespół. Iversen został zastąpiony przez Trulsa Haugena, a Tommy Hjelm przejął wokal.

W 2005 roku ukazał się ich drugi album – Soothing Torture, wydany w Norwegii przez rodzimą wytwórnię Black Balloon, a za granicą przez Candlelight Records.

Niedługo po wydaniu albumu, basista Ruud zdecydował się na opuszczenie zespołu, jego miejsce zajął Ola S. Hana. Wkrótce po tym zespół ruszył w europejską trasę koncertową, a następnie zaczęli nagrywać swój trzeci album – The Silent Epidemic, który został wydany w roku 2007.

W roku 2011 ukazał się ich najnowszy album – Burn In Beautiful Fire.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • Insense (2002, This Dark Reign)
  • Soothing Torture (2005, Black Balloon Records / Candlelight Records)
  • The Silent Epidemic (2007, Black Balloon Records)
  • Burn In Beautiful Fire (2011, Indie Recordings)

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Kategoria Nagroda Uwagi
2012 Metal (Burn In Beautiful Fire) Spellemannprisen, 2011 Nominacja[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. History [online], www.insense.no, 1 lipca 2013 [dostęp 2021-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-01].
  2. Spellemann [online], www.spellemann.no [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02].