Instalacja fotowoltaiczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Instalacja fotowoltaicznainstalacja elektryczna, w której jednym ze źródeł zasilania jest element fotowoltaiczny[1].

Budowa instalacje fotowoltaicznych[edytuj | edytuj kod]

Instalacja fotowoltaiczna składa się z fotowoltaicznego źródła energii elektrycznej będącego modułem lub zespołem połączonych modułów fotowoltaicznych, aż do połączenia z instalacją odbiorczą[2].

W przypadku, gdy odbiornik pobiera prąd stały można wyróżnić instalacje[3]:

W przypadku, gdy odbiornik pobiera prąd przemienny w instalacjach stosuje się dodatkowo falownik[3].

Podział instalacji fotowoltaicznych[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na funkcjonowanie instalacji fotowoltaicznych można je podzielić na pracujące[1]:

  • bez podłączenia do publicznej sieci rozdzielczej (tzw. instalacja off-grid);
  • równolegle z publiczną siecią rozdzielczą (tzw. instalacja on-grid);
  • jako alternatywne zasilania w stosunku do publicznej sieci publicznej.

Zgodnie z Ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii instalacji fotowoltaiczne można podzielić na[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b PN-HD 60364-7-712:2016-05 - Instalacje elektryczne niskiego napięcia - Część 7-712: Wymagania dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji - Fotowoltaiczne (PV) układy zasilania
  2. P. Gancarczyk i inni, Wybrane zagadnienia użytkowe i bezpieczeństwa w instalacjach fotowoltaicznych, Wydawnictwo CNBOP-PIB, 2021.
  3. a b H.D. Stryczewska, Energie odnawialne. Przegląd technologii i zastosowań, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, 2012, ISBN 978-83-62596-84-3.
  4. Dz. U. 2015 poz. 478 – ustawa z dnia 20 lutego 2015r. o odnawialnych źródłach energii