Instytut Nafty i Gazu
| ||
![]() Instytut Nafty i Gazu w Krakowie | ||
Państwo | ![]() | |
Miejscowość | Kraków | |
Adres | ul. Lubicz 25 A | |
Styl architektoniczny | modernizm | |
Kondygnacje | 4 | |
Rozpoczęcie budowy | 1948 | |
Ukończenie budowy | 1950 | |
Położenie na mapie Krakowa ![]() | ||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | ||
![]() | ||
Strona internetowa |
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy – jednostka badawczo-rozwojowa działająca na podstawie rozporządzenia ministra gospodarki, stanowiąca bazę badawczo-naukową dla polskiego przemysłu naftowego i gazowniczego. Siedziba Instytutu mieści się w Krakowie przy ul. Lubicz 25 A.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy został założony (jako Instytut Naftowy) 29 listopada 1944 na podstawie dokumentu wydanego przez Państwowy Urząd Naftowy. Działalność instytutu rozpoczęła się 7 stycznia 1945 w Krośnie. Po trzech latach siedziba instytutu została przeniesiona do Krakowa, gdzie mieści się do dzisiaj. Z dniem 31 grudnia 1975 Instytut Naftowy połączono z Instytutem Gazownictwa w Warszawie, tworząc Instytut Górnictwa Naftowego i Gazownictwa z siedzibą w Krakowie oraz oddziałami w Warszawie i Krośnie. W dniu 1 lutego 2004 zmieniono nazwę instytutu na obecnie obowiązująca – Instytut Nafty i Gazu. Od 1 stycznia 2008 do Instytutu Nafty i Gazu włączono Instytut Technologii Nafty. Obecnie w Instytucie pracuje ok. 400 pracowników. W dniu 24 października 2013 r. rozporządzeniem Rady Ministrów Instytutowi Nafty i Gazu nadano status państwowego instytutu badawczego. Od tego dnia Instytut używa nazwy „Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy”. w skrócie INIG-PIB.
W 2015 r. Instytut obchodził 70-tą rocznicę powstania.
W swojej historii różne jednostki organizacyjne INiG-PIB występowały pod nazwami:
- Instytut Naftowy
- Instytut Gazownictwa
- Instytut Technologii Nafty
- Instytut Górnictwa Naftowego i Gazownictwa
Struktura[edytuj | edytuj kod]
Instytut Nafty i Gazu podzielony jest na 28 zakładów zgrupowanych w cztery piony:
- Pion Poszukiwania Złóż Węglowodorów:
- Zakład Geofizyki Wiertniczej
- Zakład Geologii i Geochemii
- Zakład Sejsmiki
- Zakład Mikrobiologii
- Zakład Inżynierii Naftowej
- Zakład Techniki Strzelniczej
- Zakład Ocen Środowiskowych
- Zakład Informatyki
- Pion Eksploatacji Złóż Węglowodorów:
- Zakład Technologii Wiercenia
- Zakład Badania Złóż Ropy i Gazu
- Zakład Technologii Eksploatacji Płynów Złożowych
- Zakład Stymulacji Wydobycia Węglowodorów
- Zakład Symulacji Złóż Węglowodorów i PMG
- Zakład Podziemnego Magazynowania Gazu
- Laboratorium Badań Środowiskowych
- Pion Gazownictwa:
- Zakład Ochrony Środowiska
- Zakład Przesyłania i Dystrybucji Gazu
- Zakład Metrologii Przepływów
- Zakład Użytkowania Paliw
- Zakład Nawaniania Paliw Gazowych
- Zakład Oczyszczania i Uzdatniania Paliw Gazowych
- Pion Technologii Nafty:
- Zakład Analiz Naftowych
- Zakład Paliw i Procesów Katalitycznych
- Zakład Olejów, Środków Smarowych i Asfaltów
- Zakład Dodatków i Nowych Technologii Chemicznych
- Zakład Oceny Własności Eksploatacyjnych
- Zakład Produkcji Doświadczalnej i Małotonażowej oraz Sprzedaży
- Zakład Normalizacji
Oprócz zakładów badawczych, w Instytucie działają: Biuro Certyfikacji (jednostka upoważniona do prowadzenia procedur oceny zgodności z dyrektywami Unii Europejskiej dotyczącymi: wymagań dla urządzeń spalających paliwa gazowe, zasadniczych wymagań dotyczących efektywności energetycznej nowych wodnych kotłów grzewczych, wyrobów budowlanych, zasadniczych wymagań dla przyrządów pomiarowych w zakresie gazomierzy i przeliczników do gazomierzy, zasadniczych wymagań dla urządzeń ciśnieniowych i zespołów urządzeń ciśnieniowych – dla I, II, III kategorii urządzeń), Dział Aprobat Technicznych (wydawanie Aprobat Technicznych na wyroby budowlane stosowane w sieciach i instalacjach paliw gazowych) oraz Centrum Funduszy Europejskich dla Energetyki (pełni rolę Instytucji Wdrażającej Program Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 7.1 Rozwój inteligentnych systemów magazynowania, przesyłu i dystrybucji energii).
Instytut posiada 17 laboratoriów akredytowanych przez Polskie Centrum Akredytacji (PCA) na zgodność z normą PN–EN ISO/lEC 17025:2005, wchodzące w struktury zakładów badawczych.
Instytut Nafty i Gazu – Państwowy Instytut Badawczy dysponuje ośrodkiem szkoleniowym, oferującym wysokospecjalistyczne szkolenia z zakresu branży paliwowej i gazowniczej.
Istotną funkcją Instytutu jest działalność wydawnicza. Wydawane periodyki: „Nafta-Gaz” (miesięcznik), „Prace Naukowe INiG-PIB” (monografie), a także „Rynek Polskiej Nafty i Gazu” (rocznik) służą upowszechnianiu wiedzy z zakresu szeroko pojętego gazownictwa oraz przetwórstwa ropy naftowej.
Kierownictwo[edytuj | edytuj kod]
Dyrektorem Instytutu jest dr hab. inż. Maria Ciechanowska[1]. Funkcję zastępców dyrektora pełnią kierownicy pionów:
- dr hab. Piotr Such
- dr hab. inż. Jan Lubaś
- dr inż. Jacek Jaworski
- mgr inż. Wiesława Urzędowska
Funkcje zarządzające pełni także Rada Naukowa Instytutu.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Instytut Nafty i Gazu
- Instytut Nafty i Gazu w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy w Krakowie - Kierownictwo, www.inig.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).