Internat Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Kłodzku
 nr rej. A/4390/1348/WŁ z 31.08.1991
| |
 Siedziba internatu przy ul. Okrzei 20 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Okrzei 20 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
5 |
| Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Kłodzka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
 50°25′57,77″N 16°39′02,02″E/50,432714 16,650561
| |
Internat Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Kłodzku – internat należący do Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego w Kłodzku. Mieścił się na terenie śródmieścia, przy ulicy Okrzei 20 w latach 1946-1971 w budynku secesyjnym, zbudowanym w 1906 roku[1].
Okoliczności powstania[edytuj | edytuj kod]
Jesienią 1945 roku inicjowano powstawanie burs i internatów dla uczniów w Polsce[2]. Powstanie tych placówek wynikało to z trudności zakwaterowania uczniów na terenie miasta. Poza tym warto zaznaczyć, że 10% wychowanków burs oraz internatów stanowiły sieroty, półsieroty i dzieci opuszczone. Z tego też względu staraniami dyrektora liceum ogólnokształcącego w Kłodzku Romana Bierkenmayera, przejęto w połowie listopada 1945 roku opuszczony budynek przy ulicy Okrzei 20, który zaadaptowano następnie w 1946 roku na bursę, a następnie internat dla młodzieży uczącej się w kłodzkim gimnazjum i liceum[3].
Lata 1946-1971[edytuj | edytuj kod]
Po upaństwowieniu internatów, opłaty za lokal, opał, światło, wynagrodzenie dla wychowawców, lekarza i cały personel administracyjno-gospodarczy pokrywano z budżetu szkolnego. Reszta kosztów, w tym m.in. wyżywienie wychowanków, pokrywano z opłat pobieranych od uczniów. Biedniejszym wychowankom wypłacano stypendia[4].
W późniejszym okresie internacie przebywali nie tylko uczniowie liceum, lecz także wychowankowie szkół zawodowych[5]. W czasie wakacji budynek służył jako schronisko młodzieżowe[5].
Liczba wychowanków na przestrzeni lat kształtowała się następująco[6]:
- rok szkolny 1946/1947: 70 uczniów
- rok szkolny 1952/1953: 80 uczniów
- rok szkolny 1959/1960: 100 uczniów
- rok szkolny 1961/1962: 90 uczniów (z tego 35 ze szkoły zawodowej)
- rok szkolny 1965/1966: 106 uczniów
- rok szkolny 1967/1968: 55 uczniów (z tego 35 ze szkoły zawodowej)
W następnych latach liczba mieszkańców internatu zmalała do około 50, lecz tylko 16 z nich uczęszczało do Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Chrobrego[6]. W związku z tym decyzją Miejskiej Rady Narodowej w Kłodzku internat został rozwiązany w 1971 roku, a jego budynek przekazany na potrzeby Politechniki Wrocławskiej, która uruchomiła w nim internat dla studentów kłodzkiej filii tej uczelni[7].
Kierownictwo[edytuj | edytuj kod]
Administrację w internacie sprawował zarząd składający się z: kierownika internatu, wychowawcy i zarządzającego gospodarstwem. Przy szkole działała Komisja ds. Stypendiów i Internatu. Funkcję kierownika na przestrzeni lat pełnili[5]:
- Maria Karpińska
- Janina Sybirska
- Wsiełowod Szkoda
- Janina Raczkowska
- Maria Cal
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kłodzko. Plan miasta, 1:10 000, wyd. 3, wyd. PPWK, Wrocław-Warszawa 1999.
- ↑ Jako bursę w tym czasie rozumiano wspólnie mieszkanie, na utrzymanie którego środki pochodziły ze wspólnej kasy. Z kolei internat oznaczał zakład wychowawczy zamknięty.
- ↑ Z. Szczepaniak, Liceum im. Bolesława Chrobrego w latach 1945-1995, Kłodzko 2000, s. 88-89.
- ↑ Z. Szczepaniak, op. cit., s. 88.
- ↑ a b c Z. Szczepaniak, op. cit., s. 89.
- ↑ a b Z. Szczepaniak, op. cit., s. 90.
- ↑ Z. Szczepaniak, op. cit., s. 91.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zdzisław Szczepaniak, Liceum im. Bolesława Chrobrego w latach 1945-1995, Kłodzko 2000.