Inès Nefer Ingani
.jpg)
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Inès Nefer Bertille Ingani |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1972 |
| Minister ds. promocji i integracji kobiet | |
| Okres |
od 21 maja 2021 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister ds. promocji i integracji kobiet | |
| Okres |
od 30 kwietnia 2016 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
Inès Nefer Bertille Ingani (ur. ok. 1972[1]) – kongijska polityczka[2] i działaczka na rzecz praw kobiet, od 2021 roku (oraz wcześniej w latach 2016–2019) minister ds. promocji i integracji kobiet. Od 2017 roku jest także deputowaną do Zgromadzenia Narodowego.
Jest sekretarzem generalnym Kongijskiej Organizacji Kobiet oraz prezeską Stowarzyszenia Innowacyjnych Działań na rzecz Pokoju i Rozwoju Kultury.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ingani uzyskała tytuł magistra w dziedzinie bankowości, ubezpieczeń i zarządzania majątkiem, posiada także uprawnienia w zakresie zarządzania, a także w zakresie zarządzania zasobami ludzkimi[1]. Przeszła również szkolenie z języka angielskiego w Instytucie Wall Street w Paryżu[1].
Jest prezeską Stowarzyszenia Innowacyjnych Działań na rzecz Pokoju i Rozwoju Kultury, w ramach którego 1 marca 2015 roku zorganizowała marsz, w którym wzięło udział ponad trzynaście tysięcy kobiet[1]. Podczas pierwszego nadzwyczajnego kongresu Kongijskiej Organizacji Kobiet, który odbył się w dniach 7–8 listopada 2020 roku została wybrana sekretarzem generalnym organizacji[3][4].
Kariera polityczna
[edytuj | edytuj kod]30 kwietnia 2016 roku została powołana w skład rządu na stanowisko minister odpowiedzialnej za sprawy kobiet[1]. Podczas zaprzysiężenie zaznaczyła, że jej głównym celem podczas bycia w radzie ministrów będzie wprowadzenie i przegłosowanie ustawy o parytecie płci[5]. W wyborach parlamentarnych w 2017 roku została wybrana deputowaną do Zgromadzenia Narodowego z list Kongijskiej Partii Pracy w okręgu Moungala II[6][7]. 29 listopada 2018 zainaugurowała rządowy projekt dotyczący walki z prostytucją wśród osób nieletnich[8].
17 września 2019 roku została odwołana z funkcji ministra, stało się to na wniosek Panafrykańskiego Związku na rzecz Demokracji Społecznej, który domagał się jej usunięcia po tym, gdy w mediach społecznościowych udostępniono nagranie, w którym to Ingani zarzuca liderowi opozycji Pascalowi Tsaty Mabiali przekazywanie dużych sum pieniędzy niektórym politykom Kongijskiej Partii Pracy, po to by Ci następnie wygłaszali niepochlebne uwagi wobec deputowanego do Zgromadzenia Narodowego Denisa Christela Sassou Nguesso[9][10][11]. 19 września tego samego roku, jej obowiązki przejęła Jacqueline Lydia Mikolo[12].
15 maja 2021 powróciła do Rady Ministrów. Weszła w skład nowego rządu Anatole Collinet Makosso, jako minister ds. promocji i integracji kobiet[13][14]. Obowiązki oficjalnie przejęła 21 maja tego samego roku[15].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Komandor Orderu Kongijskiego Zasługi (5 marca 2019)[16]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Portrait du ministre Ines Nefer Bertille Ingani | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com, 3 maja 2016 [dostęp 2021-06-13].
- ↑ polityczka – Wielki słownik W. Doroszewskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2021-06-13] (pol.).
- ↑ OFC : Inès Nefer Bertille Ingani élue secrétaire exécutive nationale | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com, 9 listopada 2020 [dostęp 2021-06-15].
- ↑ Ines Nefer Ingani élue secrétaire exécutive de l’Organisation des Femmes du Congo(OFC) – infos-brazza [online] [dostęp 2021-06-15] (fr.).
- ↑ Proust William Cisse, Promotion de la femme au Congo : Le ministre Bertille Ingani déterminée à faire appliquer la loi sur la parité [online], Alwihda Info - Actualités TCHAD, Afrique, International, 9 maja 2016 [dostęp 2021-06-15] (fr.).
- ↑ Congo - Législatives 2017 : le Parti congolais du travail (PCT) en tête du premier tour [online], Ici Brazza, 22 lipca 2017 [dostęp 2021-06-15] (fr.).
- ↑ Germaine Mapanga, Législatives 2017: Voici la liste définitive des députés élus [online], Les Echos du Congo Brazzaville, 2017 [dostęp 2021-06-15] (fr.).
- ↑ Des prostituées "Ujana" vont bénéficier d’une réinsertion sociale [online], Vox Congo, 30 listopada 2018 [dostęp 2021-06-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-20] (fr.).
- ↑ Sylvain Maniongui, Congo: Ines Nefer Bertille Ingani Debarquee Du Gouvernment [online], groupecongomedias.com, 18 września 2019 [dostęp 2021-06-15] (fr.).
- ↑ Arsene Severin, Inès Ingani démise de ses fonctions de ministre de la femme [online], VOAfrique, 18 września 2019 [dostęp 2021-06-15] (fr.).
- ↑ Congo minister sacked after row with opposition leader [online], News24, 18 września 2019 [dostęp 2021-06-15] (ang.).
- ↑ Congo – Gouvernement : Passation de service entre Inès Nefer Bertille Ingani et Jacqueline Lydia Mikolo [online], Les Echos du Congo Brazzaville [dostęp 2021-06-15] (fr.).
- ↑ Le Congo-Brazzaville se dote d'un nouveau gouvernement [online], RFI, 16 maja 2021 [dostęp 2021-06-15] (fr.).
- ↑ Exécutif: la composition du nouveau gouvernement | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com, 16 maja 2021 [dostęp 2021-06-15].
- ↑ Promotion de la femme : Inès Nefer Ingani reprend les commandes | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2021-06-15].
- ↑ Décret n° 2019-46 du 5 mars 2019, „Journal Officiel de la Republique du Congo”, 14 marca 2019, s. 291.