Irena Ćwiertnia-Sitowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Irena Ćwiertnia-Sitowska
Data i miejsce urodzenia

15 października 1921
Warszawa

Data śmierci

19 grudnia 2018

Zawód, zajęcie

lekarz

Irena Ćwiertnia-Sitowska (ur. 15 października 1921 w Warszawie, zm. 19 grudnia 2018) – lekarka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Nagrobek Ireny Ćwiertnii-Sitowskiej na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Ukończyła prywatne gimnazjum Janiny Tymińskiej w Warszawie. W 1940 uczęszczała na wykłady z medycyny w ramach tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Od 1941 w ramach tajnego nauczania chodziła do Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego[1], stanowiącej tajny Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego. Praktyki odbywała w Szpitalu Przemienienia Pańskiego.

Po upadku powstania warszawskiego znalazła się w obozie przejściowym w Pruszkowie, z którego uciekła. W 1949 uzyskała dyplom lekarski, specjalizację z pediatrii, a później z oświaty zdrowotnej. Dostała przydział w szpitalu na Czerniakowskiej, gdzie pracowała pod kierunkiem profesora Tadeusza Chrapowickiego. Kierowniczka oświaty zdrowotnej w Wojewódzkim Ośrodku Matki i Dziecka, później w Wojewódzkim Zespole Przychodni Specjalistycznych. Kierowniczka punktu krwiodawstwa w Szpitalu im. prof. Witolda Orłowskiego w Warszawie. Pochowani na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 46E-6-27)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Profesor Jan Zaorski (1887–1956) - Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego, „Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego” [dostęp 2017-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-09] (ang.).
  2. Irena Sitowska [hasło w wyszukiwarce cmentarnej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-01-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wstaje świt. Dzienniki młodych z pierwszych lat powojennych, red. A. Janiszewska, wyd. Ośrodek KARTA, Warszawa 2017
  • Irena Ćwiertnia-Sitowska, Miłość w czasach okupacji, „Puls”, nr 4 i 5/2008