Isabella di Morra
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
Isabella di Morra (ur. ok. 1520, zm. 1545/1546) – poetka włoska okresu renesansu[1].
Isabella była jedną z ośmiorga dzieci Giovanniego Michele di Morra, barona Favale[2]. Po tym, jak jej ojciec udał się na wygnanie, dziewczyna pozostała pod opieką braci i została praktycznie wydziedziczona[1].
Losy poetki miały tragiczny finał. Została oskarżona przez braci o romans z hiszpańskim szlachcicem, donem Diegiem Sandovalem de Castro. Kierując się wynaturzonym poczuciem honoru, panowie di Morra najpierw zgładzili posłańca noszącego korespondencję między Hiszpanem a Isabellą, a potem ją samą. Na koniec, by dopełnić zemsty, napadli Diega Sandovala de Castro, którego od śmierci nie ocaliła nawet zbrojna eskorta[1].
Do naszych czasów przetrwało tylko trzynaście utworów poetki[1]. Są wśród nich sonety i kancony.
Isabella jest uważana za jedną z największych poetek włoskich XVI w. i prekursorkę poezji romantycznej.[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Morra, Isabella di (ca.1520-1545/46). [w:] University of Chicago Library [on-line]. [dostęp 2016-07-30]. (ang.).
- ↑ Morra, Isabella di. [w:] Treccani [on-line]. [dostęp 2016-07-30]. (wł.).
- ↑ Gaetana Marrone: Encyclopedia of Italian Literary Studies: A-J. Taylor & Francis, 2007, s. 1242.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juliana Schiesari, Isabella di Morra, Italian Women Writers: A Bio-bibliographical Sourcebook edited by Rinaldina Russell, Wesport - London 1994.