Przejdź do zawartości

Iskra życia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Iskra życiapowieść niemieckiego pisarza Ericha Marii Remarque’a z 1952 r., tytuł oryginalny – Der Funke Leben. Tłumaczenie polskie – Wojnakowski Ryszard, REBIS, Poznań 2010 r.

Ogólna charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Wiosną 1945 roku więźniowie obozu koncentracyjnego w Mellern doczekali się wyzwolenia. Wśród ocalałych znaleźli się Bucher i jego ukochana Ruth Holland.

Powieść E.M. Remarque’a to przejmujące studium obozowego życia: okrucieństwa, specyficznych hierarchii i bezwzględnych zasad, na których tle tym wyraźniej ujawnia się zarówno człowieczeństwo, jak i wszelka nieludzkość.

Remarque z wielką znajomością ludzkiej psychiki zarysowuje charaktery i postawy bohaterów zza jednej i drugiej strony drutów, pokazując też, jak łatwo prześladowani mogą stać się prześladującymi.

Postacie

[edytuj | edytuj kod]
  • 509/Fredrich Koller – główny bohater, więziony od 12 lat
  • Bucher – bliski przyjaciel 509, więzień
  • Ruth Holland – ukochana Buchera, więźniarka damskiej części obozu
  • Efraim Berger – sztubowy w bloku, przyjaciel 509, lekarz
  • Karel – najmłodszy więzień małego obozu, zaradny chłopiec, wychowany przez więźniów w obozie
  • Lebenthal – handlarz obozowy, przyjaciel 509
  • Handke – zawistny i brutalny blokowy
  • Goldstein – Więzień dużego obozu
  • Lewińsky – Polak, więzień dużego obozu
  • Weber – oficer SS w obozie, brutalny
  • Steinbrenner – esesowiec, postrach więźniów
  • Bruno Neubauer – SS-obersturmbannfuhrer, komendant obozu
  • Dietz – SS-gruppenfuhrer