Iterator (wzorzec projektowy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Iterator – czynnościowy wzorzec projektowy (obiektowy), którego celem jest zapewnienie sekwencyjnego dostępu do podobiektów zgrupowanych w większym obiekcie[1].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Ze wzorca Iterator należy korzystać w następujących warunkach:[2]

  • Kiedy chcesz uzyskać dostęp do zawartości obiektu zagregowanego bez ujawniania jego wewnętrznej reprezentacji
  • Jeśli chcesz umożliwić jednoczesne działanie wielu procesów, przechodzenia po obiektach zagregowanych
  • Jeżeli chcesz udostępnić jednolity interfejs do poruszania się po różnych zagregowanych strukturach (czyli zapewnić obsługę iteracji polimorficznej)

Konsekwencje[edytuj | edytuj kod]

Do konsekwencji stosowania wzorca należy możliwość zapewnienia różnych sposobów iterowania obiektu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Erich Gamma, Richard Helm, Ralph Johnson, John Vlissides: Inżynieria oprogramowania: Wzorce projektowe (Wyd. II). Warszawa: WNT, 2008, s. 271-288. ISBN 978-83-204-3472-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]