Iwan Łoginow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Łoginow
Иван Михайлович Логинов
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1892
Kajsk

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1959
Moskwa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Czerwona
ludowe Wojsko Polskie
Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji,
II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Krzyża Grunwaldu II klasy Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Iwan Michajłowicz Łoginow, ros. Иван Михайлович Логинов (ur. 7 marca?/19 marca 1892 w Kajsku, zm. 2 grudnia 1959 w Moskwie) – generał porucznik Armii Czerwonej służący w LWP.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Skończył 4 klasy szkoły podstawowej w rodzinnym mieście, podczas I wojny światowej zmobilizowany do rosyjskiej armii, od 1918 brał udział w wojnie domowej w Rosji jako żołnierz Armii Czerwonej. W 1926 skończył kurs wyższych dowódców, a później studia wojskowe i został intendentem. Po ataku Niemiec na ZSRR był szefem służby tyłów korpusu piechoty, następnie armii ogólnowojskowej. 1 września 1943 mianowany generałem porucznikiem przez Radę Komisarzy Ludowych ZSRR. W 1944 był kwatermistrzem Frontu Ukraińskiego i brał udział w wyzwalaniu Podkarpacia spod niemieckiej okupacji. 1 X 1944 został skierowany do służby w WP. Od 8 X 1944 do 16 VII 1945 Główny Kwatermistrz WP. Organizował służby kwatermistrzowskie w Naczelnym Dowództwie WP. Latem 1945 wrócił do ZSRR i do 1951 był pomocnikiem komendanta Akademii Wojskowej w Moskwie, a w latach 1951–1953 konsultant ds. tyłów w Ministerstwie Obrony ZSRR. Później przeszedł w stan spoczynku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II: I-M, Toruń 2010, s. 408-409.