Iwan Mielnikow (śpiewak)
 Iwan Mielnikow w tytułowej roli w Borysie Godunowie | |
| Imię i nazwisko |
Iwan Aleksandrowicz Mielnikow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Iwan Aleksandrowicz Mielnikow (ros. Иван Александрович Мельников; ur. 21 lutego?/4 marca 1832 w Petersburgu, zm. 25 czerwca?/8 lipca 1906 tamże[1][2]) – rosyjski śpiewak operowy, baryton.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jako dziecko śpiewał w chórze[2]. Ukończył szkołę handlową (1850), następnie parał się różnymi zajęciami[1]. W latach 1861–1866 pobierał naukę śpiewu u Gawriiła Łomakina[1]. W 1866 roku wyjechał do Włoch, gdzie uzupełniał swoją edukację muzyczną u Pietra Repetto[1]. Zadebiutował jako śpiewak w 1867 roku rolą Sir Ryszarda Fortha w Purytanach Vincenza Belliniego na deskach Teatru Maryjskiego w Petersburgu, z którym później związany był przez kolejne lata[1][2]. Występował w operach Glinki, Borodina i Dargomyżskiego[1][2], zagrał we wszystkich poza Jolantą operach Piotra Czajkowskiego[1]. Kreował tytułową rolę w prapremierowym przedstawieniu Borysa Godunowa Modesta Musorgskiego (Petersburg 1874)[2]. Czajkowski zadedykował mu swoją pieśń Ja z nieju nikogda nie goworił[1].