Izgrzyca przyziemna
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
izgrzyca przyziemna | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Danthonia decumbens (L.) DC. J. B. P. A. M. de Lamarck & A. P. de Candolle, Fl. franç. ed. 3, 3:33. 1805 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Izgrzyca przyziemna[4][5] (Danthonia decumbens DC.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Znany też jako trójząb przyziemny[5]. Występuje na terenie całej Europy, a Afryce Północnej (Algieria, Maroko, Tunazja, Azory, Madera), w Turcji i Gruzji[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Trawa trwała gęstokępkowa.
- Łodyga
- Źdźbła wzniesione, pokładające się lub rozesłane, wysokości do 60 cm, cienkie, 1-3 kolankowe, gładkie i nieowłosione. Dosyć sztywne.
- Liście
- Pochwa liściowa na stronie grzbietowej zaokrąglona i luźno owłosiona. Brak języczka. Blaszki liściowe szerokości 2-4 mm, długości 2-20 cm, płaskie lub lekko zwinięte. Ku górze lekko szorstkie.
- Kwiaty
- Wiechy wąskie, wzniesione. Długości do 6 cm, z szorstkimi, wzniesionymi lub nieco rozpostartymi gałązkami, 1-3 kłosowe.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Preferuje głównie ubogie murawy krzemianowe. Można ją spotkać na obrzeżach lasów. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-30] (ang.).
- ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-05-01].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 559. ISBN 83-01-00129-1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grau, Kremer, Möseler, Rambold, Triebel: Graser. Mosaik Verlag GmbH, Monachium 1984
Identyfikatory zewnętrzne: