Izofona (językoznawstwo)
Wygląd
Izofona – w językoznawstwie wytyczona na mapie linia oddzielająca od siebie tereny, na których ten sam fonem rozwinął się na różne sposoby[1].
Przykładowo, w Wielkopolsce dawne spółgłoski sz, ż, cz, dż nie uległy zmianie, podczas gdy na Mazurach przeszły w s, z, c, dz. Na mapie językowej ilustrującej rozwój poszczególnych głosek oba te tereny będą oddzielone od siebie linią, będącą właśnie izofoną.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polański 1999 ↓, s. 265.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .