Józef Bogucki (nauczyciel)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Bogucki
Data i miejsce urodzenia

19 marca 1911
Wągrowiec

Data śmierci

28 września 2016

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Józef Bogucki (ur. 19 marca 1911 w Wągrowcu[1], zm. 28 września 2016[2]) – polski nauczyciel, uczestnik polskiej wojny obronnej września 1939. W chwili śmierci w Polsce żyło tylko 6 starszych od niego mężczyzn[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie dwudziestolecia międzywojennego kształcił się w seminarium nauczycielskim, a następnie podjął pracę w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Czersku. Po wybuchu II wojny światowej wziął udział w polskiej wojny obronnej września 1939 w ramach 65 Starogardzkiego pułku piechoty z garnizonu Grudziądz. Po dostaniu się do niewoli niemieckiej został osadzony w Oflagu II C Woldenberg, gdzie przebywał do końca wojny[1]. W momencie poprzedzającym śmierć był ostatnim żyjącym jeńcem tego oflagu[2]. Po wojnie osiadł w Poznaniu, gdzie ożenił się 29 marca 1948. Był wieloletnim nauczycielem w Zespole Szkół Odzieżowych w Poznaniu, zaś w 1980 był członkiem założycielem Międzyzakładowej Komisji NSZZ „Solidarność” Pracowników Oświaty i Wychowania Region Wielkopolska[1]. Należał do Stowarzyszenia Woldenberczyków. Zmarł 28 września 2016 i został pochowany na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu[2].

Wybrane odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Poznań: 102. urodziny związkowca z „Solidarności” Józefa Boguckiego. gloswielkopolski.pl. [dostęp 2016-10-04]. (pol.).
  2. a b c d Józef Bogucki. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-10-04]. (pol.).
  3. Najstarsi żyjący Polacy - Najstarsi Polacy [online], www.najstarsipolacy.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).