Józef Gajda (żołnierz)
kapral | |
Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 czerwca 1969 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1918–1921 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
kolejarz |
Odznaczenia | |
Józef Gajda (ur. 28 grudnia 1899 w Kozicach, zm. 23 czerwca 1969 tamże) – żołnierz Wojska Polskiego II RP i Armii Krajowej. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej i II wojny światowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Piotra i Anny z d. Ryszkowa[1]. Absolwent gimnazjum. Od listopada 1918 ochotnik w odrodzonym Wojsku Polskim, przydzielony początkowo do 1 pułku artylerii ciężkiej[1], a następnie do 3 pułku artylerii ciężkiej[2] z którym brał udział w walkach podczas wojny polsko-bolszewickiej.
Szczególnie zasłużył się m.in. 1 czerwca 1920, oraz 9 lipca 1920 podczas walk pod Równem, gdzie „pod ogniem dział utrzymywał łączność, wielokrotnie z narażaniem życia usuwając uszkodzenia”[1]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Po przeniesieniu do rezerwy pracował w rodzinnym gospodarstwie rolnym, następnie na PKP[1].
Podczas okupacji niemieckiej działał w ZWZ i Armii Krajowej[1]. Po zakończeniu wojny przez rok więziony w NKWD. Po zwolnieniu aż do emerytury w 1968 pracował na kolei. Zmarł w Kozicach, pochowany na cmentarzu w Korytnicy[1].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Dwukrotnie żonaty: z Heleną z. d. Owczarek (zm. 1929) i Katarzyną z. d. Kozuń. Dzieci: Roman (ur. 1927), Helena (ur. 1929), Irena (ur. 1932)[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Polak (red.) 1993 ↓, s. 56.
- ↑ Zaufal 1930 ↓, s. 42.
- ↑ Zaufal 1930 ↓, s. 46.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Władysław Zaufal: Zarys historii wojennej 3 Pułku Artylerii Ciężkiej im. Króla Stefana Batorego. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.