Jądro podstawne Meynerta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikrofotografia jądra Meynerta, barwienie LFB
Obraz rezonansu magnetycznego głowy w płaszczyźnie czołowej z zaznaczoną lokalizacją jądra podstawnego Meynerta.

Jądro podstawne Meynerta (ang. basal nucleus of Meynert, NBM) – grupa komórek nerwowych istoty bezimiennej kresomózgowia, bocznie od guza popielatego, wysyłająca liczne projekcje do kory nowej. Stanowi część układu cholinergicznego mózgowia. Degeneracja jądra Meynerta obserwowana jest w przebiegu choroby Parkinsona, choroby Alzheimera i w otępieniu z ciałami Lewy’ego. Nazwa tej struktury anatomicznej upamiętnia Theodora Meynerta.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hendelman Walter J: Atlas of functional neuroanatomy. Boca Raton: CRC Press, 2000, s. 216-217. ISBN 0-8493-1177-2.