Jacek Szpotański
Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia 1927 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 stycznia 2019 |
Zawód, zajęcie |
inżynier elektryk |
Alma Mater |
Politechnika Warszawska (1950) |
Odznaczenia | |
Jacek Szpotański (ur. 17 sierpnia 1927 w Warszawie, zm. 3 stycznia 2019 tamże[1]) – polski inżynier elektryk, magister ekonomii, specjalista w dziedzinie elektroenergetyki, syn Kazimierza Szpotańskiego, pioniera polskiego przemysłu aparatów elektrycznych, prezes Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) w latach 1981–1987, 1990–1994.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1946) i Politechniki Warszawskiej (1950)[2]. Pracownik Zakładów Energetycznych Okręgu Centralnego, w tym projektant i kierownik biura projektowo-konstrukcyjnego (linie, stacje i rozdzielnie elektryczne). Zastępca dyrektora ds. sieci w Zjednoczeniu Energetyki (1968–1976). W latach 1976–1981 pracownik Ministerstwa Energetyki i Energii Atomowej na stanowiskach: zastępcy dyrektora departamentu planowania i rozwoju perspektywicznego, dyrektora departamentu eksploatacji, wicedyrektora departamentu sieci elektrycznych. W tym czasie koordynował prace nad koncepcją i realizacją układu sieci wysokich napięć.
Był członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich od 1953 r. Działał w wielu organizacjach technicznych i gospodarczych w kraju i za granicą, m.in. w CIGRÉ, UNIPEDE, Polskim Towarzystwie Przesyłu i Rozdziału Energii Elektrycznej, Stowarzyszeniu Przemysłowców Polskich, Akademii Inżynierskiej w Polsce[3], Polskim Towarzystwie Nukleonicznym. Długoletni członek Rady Programowej miesięcznika „Energetyka” oraz „Wokół Energetyki”. Fundator i przewodniczący kapituły nagrody Złoty Lew „JEEN im. K. Szpotańskiego” przyznawanej za jakość, ekonomikę, estetykę i nowoczesność polskich wyrobów elektroenergetycznych.
Działalność dla Stowarzyszenia Elektryków Polskich została nagrodzona złotymi odznakami honorowymi SEP i NOT oraz Diamentową Odznaką Honorową NOT, medalami: im. M. Pożaryskiego, im. J. Groszkowskiego, im. R. Podoskiego, im. A. Hoffmanna, im. J. Obrąpalskiego, im. K. Szpotańskiego oraz najwyższą w Stowarzyszeniu godnością Członka Honorowego SEP.
Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1957), Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zmarł Jacek Szpotański, syn założyciela Fabryki Aparatów Elektrycznych w Warszawie. muzeumwarszawy.pl. [dostęp 2021-08-03].
- ↑ a b Jacek Szpotański. sep.com.pl. [dostęp 2021-08-03].
- ↑ Lista członków Akademii Inżynierskiej w Polsce. Akademia Inżynierska w Polsce. [dostęp 2015-05-12].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Białkiewicz Z., Sylwetki prezesów SEP, „Spektrum – Magazyn Informacyjny Stowarzyszenia Elektryków Polskich”, z. 6–7 /2004, s. 26. spektrumsep.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-09)].
- Tadeusz Skarzyński, Jerzy Kubiatowski, Władysław Motyl, Stowarzyszenie Elektryków Polskich, „Zeszyt Historyczny”, nr 1
- 75 lat Stowarzyszenia Elektryków Polskich 1919–1994, Warszawa 1994, s. 152
- Polscy inżynierowie elektrycy
- Członkowie Stowarzyszenia Elektryków Polskich
- Absolwenci Politechniki Warszawskiej
- Absolwenci i uczniowie szkoły imienia Tadeusza Reytana w Warszawie
- Członkowie Akademii Inżynierskiej w Polsce
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Urodzeni w 1927
- Wiceministrowie i urzędnicy PRL
- Zmarli w 2019