Jackson Osei Bonsu
|
|||
Pseudonim | Sugar | ||
Data i miejsce urodzenia | 3 marca 1981 Ghana |
||
Obywatelstwo | ![]() |
||
Styl walki | praworęczny | ||
Kategoria wagowa | lekkośrednia | ||
Bilans walk zawodowych[a] | |||
Liczba walk | 51 | ||
Zwycięstwa | 43 | ||
Przez nokauty | 29 | ||
Porażki | 7 | ||
Remisy | 1 | ||
Nieodbyte | 0 | ||
|
Jackson Osei Bonsu (ur. 3 marca 1981 roku) – belgijski bokser wagi junior średniej. Były Mistrz Europy kategorii półśredniej.
Spis treści
Początki kariery zawodowej[edytuj | edytuj kod]
27 października 2001 roku, w wieku 20 lat, Jackson Osei Bonsu w swoim zawodowym debiucie, pokonał w pierwszej rundzie przez nokaut Dominique'a Van der Steene'a.
25 grudnia 2002 Bonsu w swojej ósmej zawodowej walce poniósł pierwszą porażkę. W dziesiątej rundzie przegrał przez techniczny nokaut z Abdelem Mehidi. Stawką pojedynku był zawodowy tytuł Mistrza Belgii w kategorii półśredniej.
1 listopada 2003 Jackson Osei Bonsu zdobył tytuł Mistrza Belgii kategorii półśredniej, pokonując w ósmej rundzie, przez nokaut Davida Sarraillea.
22 lutego 2005 Bonsu znokautował w piątej rundzie Mikhaiła Kriwolapowa, zdobywając Mistrzostwo Świata federacji IBC, kategorii półśredniej.
Tytuł Mistrza Europy[edytuj | edytuj kod]
25 lutego 2007 Belg zdobył wakujący pas Mistrza Europy, federacji EBU, zwyciężając w ósmej rundzie przez nokaut Nordine'a Mouchiego[1].
17 września 2008 Jackson Osei Bonsu, w swojej piątej obronie tytułu Mistrza Europy federacji EBU, zmierzył się z Rafałem Jackiewiczem. Po dwunastu rundach sędziowie wypunktowali jednogłośnie zwycięstwo Polaka, stosunkiem 112:116, 110:117 i 113:114. W siódmej rundzie Bonsu zaliczył nokdaun[2].
Pojedynek o Mistrzostwo Świata WBC[edytuj | edytuj kod]
20 grudnia 2008 Bonsu pokonał w dwunastorundowym pojedynku Carlos Manuel Baldomir, decyzją większości dwa do remisu (114:113, 114:112 na korzyść Belga oraz 113:113). Pojedynek miał status oficjalnego eliminatora do walki z Selçukiem Aydınem o tytuł Mistrza Świata federacji WBC[3][4].
11 lipca 2009 Jakcon Osei Bonsu przegrał w dziewiątej rundzie, przez nokaut, z Selçukiem Aydınem w pojedynku o tytuł Mistrza Świata federacji WBC oraz wakujący tytuł Mistrza Europy EBU[5][6].
Dalsza kariera[edytuj | edytuj kod]
28 maja 2012 Bonsu znokautował w czwartej rundzie Sebastiana Skrzypczyńskiego[7].
21 września 2012 Bonsu zdobył wakujący tytuł Mistrza Unii Europejskiej, federacji EBU, w kategorii lekkośredniej, pokonując po dwunastu rundach, jednogłośnie na punkty Jimmy'ego Colasa[8].
8 grudnia 2012 Jackson Osei Bonsu przegrał po dziesięciorundowej walce z Damianem Jonakiem, stosunkiem punktowym 91:99, 90:98 oraz 90:99. Był to 50 pojedynek Belga na zawodowym ringu[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mouchi vs Bonsu I (ang.). boxrec.com. [dostęp 9 grudnia 2012].
- ↑ Jackson Osei Bonsu vs. Rafal Jackiewicz (ang.). boxrec.com. [dostęp 9 grudnia 2012].
- ↑ Carlos Manuel Baldomir vs. Jackson Osei Bonsu (ang.). boxrec.com. [dostęp 9 grudnia 2012].
- ↑ Bonsu outlasts Baldomir in Belgium for Top WBC Spot (ang.). saddboxing.com. [dostęp 9 grudnia 2012].
- ↑ Aydin KOs Bonsu! (ang.). boxnews.com. [dostęp 9 grudnia 2012].
- ↑ Selcuk Aydin vs. Jackson Osei Bonsu (ang.). boxrec.com. [dostęp 9 grudnia 2012].
- ↑ Bonsu znokautował Skrzypczyńskiego (pol.). bokser.org. [dostęp 9 grudnia 2012].
- ↑ Bonsu mistrzem Unii Europejskiej (pol.). ringpolska.pl. [dostęp 8 grudnia 2012].
- ↑ Jonak pokonał Bonsu po walce roku 2012 na naszym podwórku (pol.). bokser.org. [dostęp 8 grudnia 2012].