Jadwiżanki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jadwiżanki
Pełna nazwa

Zgromadzenie Sióstr Świętej Jadwigi od Niepokalanej Bogarodzicy Dziewicy Maryi

Nazwa łacińska

Congregatio Sororum Sanctae Hedvigis ab Immaculata Virgine Genetrice Maria

Skrót zakonny

CSSH

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

ks. Robert Spiske

Data założenia

1859

Data zatwierdzenia

1931

Strona internetowa
Jadwiżanka w Gliwicach

Jadwiżanki, Zgromadzenie Sióstr Świętej Jadwigi (Congregatio Sororum Sancte Hedvigs) – zgromadzenie zakonne założone przez księdza Roberta Spiske w 1859 r.

Duchowość zgromadzenia[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z wolą założyciela, duchowość jadwiżanek opiera się na ślubowaniu rad ewangelicznych:

Dzięki czemu siostry oddają się całkowicie Bogu i służbie potrzebującym. Charyzmatem Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi jest chrześcijańskie wychowanie młodzieży i dzieci, jak i ofiarna służba w każdym miejscu, gdzie znajduje się Chrystus obecny w naszych bliźnich. Jadwiżanki są szczególnie uwrażliwione na działanie Ducha Świętego.

Działalność[edytuj | edytuj kod]

Na co dzień siostry pracują z dziećmi i młodzieżą, szczególnie tą zaniedbaną i opuszczoną, a także opieką nad dziećmi zahamowanymi w rozwoju, zajmują się też katechizacją oraz opieką nad chorymi w szpitalach i domach opieki. Prowadzą wypiek hostii i komunikantów. Pomagają w duszpasterstwie jako katechetki, zakrystianki i organistki. Pielęgnują chorych, m.in. w Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Jadwiżanki codziennie modlą się w intencji podopiecznych. Siostry niezatrudnione bezpośrednio w pracy wychowawczej czy pielęgniarskiej, a także niezdolne do posługi i chore, ofiarują w ich intencji swoje trudy, dolegliwości i cierpienia. W ten sposób realizują charyzmat zgromadzenia.

Patroni zgromadzenia[edytuj | edytuj kod]

Główną patronką zgromadzenia jest św. Jadwiga Śląska. Oprócz tej świętej siostry cenią sobie także Maryję Niepokalanie Poczętą, św. Franciszka Salezego, św. Józefa i św. Augustyna.

Strój[edytuj | edytuj kod]

Habit sióstr jest koloru czarnego, jednakże ich welon jest niebieski, co jest charakterystyczną cechą dla tego tylko zgromadzenia – jest to także znak Maryi Niepokalanie Poczętej, którą szczególnie czcił ks. Spiske. Oprócz tego siostry noszą też medaliki, na których widnieje wizerunek Niepokalanej, a na odwrocie św. Jadwigi. Latem habit biały. Do pracy szary lub niebieski.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • „Zakony w Polsce” J. Marecki

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]