Jagnięcy Grzbiet
Jagnięcy Grzbiet (niem. Lämmerrücken, słow. Jahňací chrbát, węg. Bárány-hát[1]) – boczny, północny grzbiet Bujaczego Wierchu w słowackich Tatr Bielskich[2].
Jagnięcy Grzbiet dzieli Doliny pod Koszary na dwie części; Dolinę Jagnięcą i Mały Koszar. Posiada boczne, orograficznie lewe odgałęzienie – Skrajny Diabli Grzbiet. Między nim a Jagnięcym Grzbietem znajduje się Diable Koryto[2].
Dolną część Jagnięcego Grzbietu porasta las, wyżej kosodrzewina, a najwyższa część jest trawiasta. W dolnej części grzbietu wznosi się wybitna ściana Rakuskiej Turni, wybitne grupy skalne są też wyżej. W środkowej części, na zboczach Doliny Jagnięcej największa ze skał to Jagnięca Skała[2].
Autorem nazwy Jagnięcego Grzbietu jest Władysław Cywiński – autor jedynego szczegółowego przewodnika o Tatrach Bielskich[2]. Grzbiet w całości znajduje się na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego i dodatkowo jest obszarem ochrony ścisłej[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-01].
- ↑ a b c d Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3
- ↑ Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8