Jakub Lemek
.jpg)
| |
 porucznik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Jakub Lemek (ur. 26 lipca 1892 w Woli Batorskiej, zm. 17 lutego 1919 w Zboiskach) – porucznik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 26 lipca 1892 w Woli Batorskiej[1]. Uczył się w C. K. Gimnazjum w Bochni, gdzie w 1913 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości z odznaczeniem[1]. Po maturze miał podjąć studia filozoficzne[1].
Podczas wojny polsko-ukraińskiej służył jako porucznik 4 Pułku Piechoty Legionów[2][3]. W trakcie walk 17 lutego 1919 usiłował udzielić pomocy rannemu ukraińskiemu podoficerowi[2][3]. Kiedy zbliżył się do niego, wyciągnął własny bandaż i przyklęknął chcąc obwiązać mu ranę, Ukrainiec wyjął rewolwer i strzelił mu w głowę zabijając na miejscu[2][3]. Według późniejszej wersji Wojskowego Biura Historycznego zmarł 18 lutego 1919[4].
Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa[5].
Zarządzeniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 9 października 1933 pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Bochni za rok szkolny 1913. Kraków: 1913, s. 89, 95.
- ↑ a b c Tragiczna śmierć polskiego oficera. „Nowości Illustrowane”. Nr 11, s. 9, 15 marca 1919.
- ↑ a b c W obronie Lwowa i Wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r.. Lwów: Straż Mogił Polskich Bohaterów, 1926, s. 113.
- ↑ Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934, s. 474.
- ↑ W szesnastą rocznicę. Lwów: 1934, s. 42.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 233, poz. 255.