Przejdź do zawartości

Jakub de Bourbon-La Marche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jakub de Burbon-La Marche)
Jakub I de Bourbon-La Marche
Ilustracja
Wizerunek herbu
Hrabia Ponthieu
Okres

od 1351
do 1360

Poprzednik

brak

Następca

przyłączone do Anglii

Hrabia La Marche
Okres

od 1356

Poprzednik

Piotr de Burbon

Następca

Piotr II de Burbon-La Marche

Dane biograficzne
Dynastia

de Burbon

Data urodzenia

1319

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1362
Brignais

Przyczyna śmierci

zabity w bitwie

Ojciec

Ludwik de Bourbon

Matka

Maria d’Avesnes

Rodzeństwo

Piotr Bourbon
Beatrice de Bourbon

Małżeństwo

Joanna de Chatillon
od 1335

Dzieci

Izabela de Burbon-La Marche
Piotr II de Burbon-La Marche
Jan I de Burbon-La Marche
Jakub de Burbon-La Marche

Jakub I de Bourbon-La Marche (ur. 1319, zm. 6 kwietnia 1362) – syn Ludwika I, księcia Burbonii, i Marii d’Avesnes. Hrabia Ponthieu w latach 13511360, hrabia La Marche od 1356 do swojej śmierci.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1349 Jakub uzyskał tytuł generalnego kapitana Langwedocji, a w 1354 konetabla Francji. Znudzony wiecznymi intrygami politycznymi, zrezygnował z urzędu konetabla w maju 1356. Walczył w bitwie pod Crécy (1346) (gdzie został ranny) oraz w bitwie pod Poitiers (1356). Trafił do angielskiej niewoli, a wypuszczono go na mocy traktatu z Brétigny. Ten sam traktat oddał Anglikom hrabstwo Ponthieu. Jakub jednak odziedziczył hrabstwo La Marche po swoim bracie Piotrze, który zginął pod Poitiers.

Pokój zawarty na mocy traktatu był jednak iluzją. Anglia i Francja zawiesiły broń, lecz żołnierze obu stron nadal napadali i grabili wsie oraz miasteczka, domagali się też płacenia okupu w zamian za pozostawienie w spokoju. Niedługo po powrocie Jakuba z niewoli, król Jan II Dobry poprosił go o zebranie armii przeciw grasującym żołnierzom angielskim. Jakub zastosował się do prośby króla, ale on i jego wojska zostali dotkliwie pokonani w bitwie pod Brignais (niedaleko Lyonu). Jakub i jego najstarszy syn zostali śmiertelnie ranni.

Potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

W 1335 poślubił Joannę de Chatillon, córkę Hugona de Chatillon, pana Leuze. Para miała dzieci: