Jan Zając (męczennik)
Jan Zając (ur. 11 grudnia 1911 w Gaci, zm. 12 lutego 1945 w Dachau) – polski duchowny katolicki, jezuita, sługa Boży Kościoła katolickiego.
Był introligatorem w Wydawnictwie Apostolstwa Modlitwy. Został aresztowany przez Niemców 10 listopada 1939 i osadzony w więzieniu Montelupich, w lutym 1940 przewieziony do więzienia w Wiśniczu, a następnie w czerwcu 1940 do obozu Auschwitz. 12 grudnia 1940 znalazł się w obozie w Dachau oznaczony tam numerem 22204. Zmarł w czasie epidemii tyfusu w obozie.
Jest jednym ze 122 sług Bożych, wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy męczenników z czasu II wojny światowej
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- 108 błogosławionych męczenników
- Słudzy Boży II procesu beatyfikacyjnego drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Kategorie:
- Polscy introligatorzy
- Polscy prezbiterzy jezuiccy
- Urodzeni w 1911
- Więźniowie KL Auschwitz
- Ofiary KL Dachau
- Więźniowie więzienia Gestapo na Montelupich w Krakowie
- Więźniowie więzienia w Nowym Wiśniczu (okupacja niemiecka)
- Zmarli w 1945
- Polskie ofiary niemieckich obozów koncentracyjnych
- Ludzie urodzeni w Gaci (województwo podkarpackie)