Jan Albin z Krakowa
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Kanclerz biskupa Jana Latalskiego | |
| Okres sprawowania | |
| Kanonik kapituły katedralnej wileńskiej | |
| Okres sprawowania | |
| Wyznanie | |
Jan Albin z Krakowa (ur. w Krakowie, zm. 1529 w Rzymie) – polski duchowny katolicki i doktor prawa kanonicznego. Wykładowca Uniwersytetu Krakowskiego[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Doktorat uzyskał najprawdopodobniej we Włoszech, został inkorporowany na uniwersytet w 1504 roku, ale już na przełomie 1510 i 1511 został z niego wydalony z powodu zaniedbywania swoich obowiązków[1].
Podczas pracy na Wydziale Prawa był seniorem Bursy Prawników i posiadał św. Jana ante portam Latinam i zobligowany był do prowadzenia wykładów z Dekretałów Grzegorza IX[1].
Po wydaleniu z uniwersytetu piastował funkcje kościelne: m.in. był kanclerzem biskupa Jana Latalskiego, kanonikiem kolegiaty wileńskiej i altarystą ołtarza Bożego Ciała w krakowskim kościele św. Anny[1]. Był przyjacielem Grzegorza z Szamotuł, który był egzekutorem jego testamentu[1].
W 1529 roku udał się do Rzymu, gdzie zmarł w wyniku ran zadanych mu przez żołnierzy niemieckich[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Maciej Mikuła, Jan Albin z Krakowa (zm. 1529 r.), [w:] Wacław Uruszczak (red.), Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, t. 1, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2015, s. 108, ISBN 978-83-233-3738-6.