Jan Borowski (energetyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Borowski
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1918
Częstochowa

Zawód, zajęcie

energetyk

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino

Jan Borowski (ur. 23 lipca 1918 w Częstochowie) – polski inżynier mechanik-energetyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Politechnikę Warszawską w 1951, a następnie pracował w zespole elektrowni warszawskich i Biurze Projektów Huty „Warszawa”. Następnie był głównym technologiem w Biurze ds. Ochrony Powietrza Atmosferycznego w hucie, gdzie opracował instalację odciągową spalin z pieca łukowego do odlewni staliwa. Pracował nad uszczelnieniem pieców stalowniczych oraz nad nową konstrukcją sklepień tych pieców, za co otrzymał nagrodę racjonalizatorską w konkursie Życia Warszawy na Mistrza Techniki Warszawa 1966.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Warszawski Kalendarz Ilustrowany Stolica 1968, Wydawnictwo Warszawskiego Tygodnika "Stolica" Warszawa 1967 s. 30.