Jan Kasprzycki (1858–1933) – ksiądz katolicki, duszpasterz polonijny w Chicago
Jan Kasprzycki (ur. 1891)[a] – żołnierz 5 Pułku Piechoty Legionów Polskich, odznaczony Krzyżem Walecznych[3] i 22 kwietnia 1938 pośmiertnie Krzyżem Niepodległości[4]
Jan Kazimierz Kasprzycki (1895–1981)[b] – kapitan piechoty Wojska Polskiego, podinspektor Policji Państwowej, odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości[11][12]
Jan Kazimierz Wojciech Kasprzycki (1912–1940) – podporucznik kawalerii Wojska Polskiego, zamordowany w Charkowie[13]
↑Jan Kasprzycki ur. 19 stycznia 1891 w Porębie, w rodzinie Walentego i Wiktorii z domu Górka. Na fiszce kartoteki personalno-odznaczeniowej poprawiono rok urodzenia z „1892” na „1891”, zaznaczono, że nadanie Krzyża Niepodległości było nadaniem pośmiertnym oraz podano adres rodziny: Maria Kasprzycka, Warszawa ul. 3 Maja 16 m. 7[1]. Na stronie Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku podano, że urodził się w 1892 w Myślenicach[2].
↑Jan Kazimierz Kasprzycki ur. 14 kwietnia 1895[5] w Waśniowie. Był długoletnim oficerem 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. W czerwcu 1934 został przeniesiony do 15 Pułku Piechoty w Dęblinie[6]. Z dniem 1 sierpnia 1934 został przydzielony do Ministerstwa Komunikacji na 6 miesięczną praktykę[7][8]. Z dniem 31 stycznia 1935 został przeniesiony do rezerwy z równoczesnym przeniesieniem w rezerwie do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I[9]. Po zakończeniu służby wojskowej został zatrudniony w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Warszawie na stanowisku starszego referendarza, lecz już 7 października 1935 został mianowany podinspektorem PP i przydzielony do Wydziału II Komendy Głównej PP[10]. Do września 1939 był naczelnikiem Wydziału II Komendy Głównej PP.