Janina Przysiężniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janina Przysiężniak
Jaga
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1922
Kuryłówka, Polska

Data i miejsce śmierci

30 marca 1945
Kuryłówka, Polska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Narodowa Organizacja Wojskowa
Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Janina Przysiężniak z domu Oleszkiewicz[1] „Jaga” (ur. 22 czerwca 1922 w Kuryłówce, zm. 30 marca 1945 tamże)[2] – łączniczka i sanitariuszka NOW-AK. Od 11 stycznia 1944 żona mjra Franciszka Przysiężniaka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Franciszka i Katarzyny z domu Kyci. Miała czworo rodzeństwa: Marię, Mariana, Bronisławę i Stanisława.

Aresztowana w nocy z 29 na 30 marca 1945 przez kolaborujące z rosyjskim okupantem UB, pomimo faktu, że była w siódmym miesiącu ciąży. Po całonocnym przesłuchaniu i torturach, następnego dnia pozornie zwolniona, odwieziona do rodzinnej wsi Kuryłówka, gdzie funkcjonariusz UB z Niska Andrzej Machaj strzelił jej w plecy z pistoletu maszynowego[3]. Odpowiedzialny za mord kolaborant został zastrzelony latem 1945 roku podczas ataku żołnierzy podziemia na posterunek Milicji Obywatelskiej w Kamieniu[4].

Pochowana na cmentarzu w Tarnawcu (obecnie część wsi Kuryłówka Polski Koniec). 17 czerwca 2020 pośmiertnie awansowana na stopień podporucznika[5]. 27 sierpnia 2021 jej rzeźba została umieszczona na Pomniku Żołnierzy Wyklętych w Mielcu[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]