Janowo (rejon miorski)
54°43′42″N 27°48′22″E/54,728333 27,806111| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 54°43′42″N 27°48′22″E/54,728333 27,806111
| |
Janowo – dawna wieś. Obecnie część Sławszczyzny na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Miory.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów w gminie Czeress, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego.
W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie duniłowickim, od 1926 w powiecie postawskim, w gminie Czeress a od 1927 w gminie Miory[1].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 29 osób, 1 była wyznania rzymskokatolickiego, 24 prawosławnego, a 4 mojżeszowego. Jednocześnie 1 mieszkaniec zadeklarował polską przynależność narodową, 24 białoruską, 4 żydowską. Były tu 4 budynki mieszkalne[2]. W 1931 w 4 domach zamieszkiwało 12 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Miorach i prawosławnej w m. Czeress. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Druji i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Miorach[4].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 18, poz. 139
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 41.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 8.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 592.