Janusz Bedyński
Data urodzenia |
1921 |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
fryzjer, dentysta |
Odznaczenia | |
Janusz Jerzy Bedyński ps. Sekund[1] (ur. w 1921 roku[1], zm. 29 września 2015[2][3]) – jeden z głuchoniemych uczestników powstania warszawskiego, żołnierz plutonu głuchoniemych batalionu „Miłosz” Armii Krajowej[4].
W czasie okupacji pracował w zakładzie fryzjerskim w Warce[1]. W 1942 roku przyjechał do Warszawy i tam w Instytucie Głuchoniemych nawiązał kontakty konspiracyjne[1]. 30 lipca 1944 roku przyjechał do Warki aby pożegnać się z rodziną, 1 sierpnia nad ranem powrócił do Warszawy i stawił się na miejscu zbiórki[1]. W jego rejonie pełnił służbę wartowniczą i aprowizacyjną[1], brał też udział w akcjach zbrojnych, między innymi w walkach o gmach YMCA oraz w obronie placu Trzech Krzyży[5]. Po powstaniu wyszedł wraz z ludnością cywilną do Pruszkowa[1]. W kolejnych latach pracował jako fryzjer i następnie dentysta[1].
W 2007 roku został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4][6]. Brał udział w filmie Katarzyny Rimpler Eksplozja ciszy, opowiadającym o głuchoniemych powstańcach, zrealizowanym przez Discovery Historia[5]. Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim (kwatera 49K-1-8)[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Oral History Archives. Janusz Bedyński. 1944.pl. [dostęp 2011-03-05].
- ↑ Janusz Bedyński. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2015-10-07]. (pol.).
- ↑ a b Pogrzeb ostatniego żołnierza III Plutonu Głuchoniemych AK [online], pzg.warszawa.pl, 7 października 2015 [dostęp 2021-08-08] .
- ↑ a b Polityka budowania prawdziwych autorytetów. prezydent.pl, 11 listopada 2007. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 marca 2014)].
- ↑ a b Anna Dąbrowska: Cicha walka. polska-zbrojna.pl, 28 lutego 2011. [dostęp 2011-03-05].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 42, poz. 4