Janusz Stawski
Janusz Stawski ps. „Poręba” (ur. 18 marca 1925[1] w Łodzi, zm. 3 stycznia 2014[2]) – żołnierz Armii Krajowej oraz Konspiracyjnego Wojska Polskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Stanisława Stawskiego, urzędnika kolejowego zatrudnionego na stacji Łódź Fabryczna[3]. Zaangażował się w działania wojenne jako harcerz w wieku czternastu lat. Wraz z bratem, Jerzym Stawskim należeli do 20. Łódzkiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego. Od 1943 r. walczył w 74. Pułku Piechoty AK. Jego bezpośrednimi dowódcami byli Florian Budniak "Andrzej", Jan Kaleta "Postrach" i mjr. Tarchalski "Marcin". Uczestniczył m.in. w bitwach pod Krzepinem (30 października 1943) i pod Krzętowem (1 czerwca 1944). Następnie walczył w Konspiracyjnym Wojsku Polskim pod dowództwem Stanisława Sojczyńskiego "Warszyca" na terenie Obwodu Radomsko. W okresie powojennym pracował m.in. w dyrekcji Polskich Kolei Państwowych[4]. Od 1975 r. mieszkał na wsi w gminie Aleksandrów Łódzki, zajmując się hodowlą koni i gęsi. Został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej w Łodzi[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zofia Aleksandrowicz, Kapitan Janusz Stawski : Żołnierz Wykęty, Niezapomniany, Niezłomny, „Aleksandrów Wczoraj i Dziś”, XXXIII (2015), s. 236-243.
- ↑ [Janusz Stawski : nekrolog], „Dziennik Łódzki (Wyd. A)” (6), 9 stycznia 2014, s. 13.
- ↑ Janusz Stawski, Parowozem z przedszkola do domu, „Aleksandrów Wczoraj i Dziś”, R. XXXIII (2015), s. 244-247.
- ↑ Paweł Patora, Pan kapitan dba o pamiątki z walk, „Dziennik Łódzki. Dod. 50+ : tygodnik emeryta i rencisty” (73 [nr dod. 216]), 27 marca 2013, s. VI.