Jarek Niewierowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarek Niewierowicz
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1976
Wilno

Wiceminister spraw zagranicznych Litwy
Okres

od 2006
do 2008

Minister energetyki Litwy
Okres

od 13 grudnia 2012
do 25 sierpnia 2014

Poprzednik

Arvydas Sekmokas

Następca

Rokas Masiulis

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP

Jarek Niewierowicz (ur. 4 kwietnia 1976 w Wilnie) – litewski ekonomista, dyplomata i polityk narodowości polskiej. W latach 2006–2008 wiceminister spraw zagranicznych. Od 2012 do 2014 minister energetyki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Gimnazjum im. Władysława Syrokomli w Wilnie[1]. W 2001 ukończył studia z zakresu międzynarodowych stosunków gospodarczych i politycznych w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie[2]. W latach 1999–2001 był kierownikiem projektu w banku Citibank (Poland). Po powrocie na Litwę rozpoczął pracę w litewskiej dyplomacji jako asystent ministra[3]. W latach 2001–2004 pracował w ambasadzie Litwy w Waszyngtonie, a od 2004 w Ministerstwie Spraw Zagranicznych: najpierw jako specjalista w Departamencie Polityki Bezpieczeństwa i koordynator ds. organizacji nieformalnego spotkania ministrów spraw zagranicznych NATO w Wilnie[4], a następnie jako II sekretarz w wydziale Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE[3].

Od czerwca 2006 zajmował stanowisko wiceministra spraw zagranicznych. 21 listopada 2008 został powołany na prezesa spółki LitPolLink, mającej na celu stworzenie mostu elektroenergetycznego łączącego Litwę i Polskę[5][6]. 13 grudnia 2012 z rekomendacji Akcji Wyborczej Polaków na Litwie rozpoczął urzędowanie jako minister energetyki w rządzie Algirdasa Butkevičiusa[7]. Był pierwszym Polakiem sprawującym w litewskim gabinecie urząd ministra[8]. 19 sierpnia 2014 prezydent Dalia Grybauskaitė podpisała dekret odwołujący Jarosława Niewierowicza z zajmowanej funkcji z dniem 25 sierpnia 2014[9].

Po odejściu ze stanowiska ministra założył prywatną firmę doradczą[10]. W marcu 2015 został prezesem Polsko-Litewskiej Izby Handlowej[11]. W 2019 objął funkcję głównego doradcy prezydenta Litwy Gitanasa Nausėdy[12] i kierownika Grupy Środowiska i Infrastruktury w Kancelarii Prezydenta RL[13].

W 2023 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[14]. W tym samym roku zmienił zapis swojego imienia i nazwiska z formy Jaroslav Neverovič na Jarek Niewierowicz[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Janina Lisiewicz, Dyplomata, „Magazyn Wileński” (12), grudzień 2006 [dostęp 2020-12-01].
  2. Antoni Radczenko, SGH czeka na studentów z Litwy [online], zw.lt, 11 maja 2015 [dostęp 2020-12-01].
  3. a b Minister Jaroslav Neverovič [online] [dostęp 2020-12-01] (ang.).
  4. Ministras, enmin.lt [zarchiwizowane 2013-05-01] (lit.).
  5. Nowy Zarząd LitPol Link, pse-operator.pl, 21 listopada 2008 [zarchiwizowane 2014-08-20].
  6. Jarosław Niewierowicz – prezesem spółki „LitPolLink” [online], znadwilii.lt, 22 listopada 2008 [dostęp 2012-12-13].
  7. Sejm zatwierdził program rządowy [online], delfi.lt, 13 grudnia 2012 [dostęp 2012-12-13].
  8. Jarosław Niewierowicz pierwszym Polakiem w litewskim rządzie [online], pap.pl, 13 grudnia 2012 [dostęp 2012-12-13].
  9. Grybauskaitė zdymisjonowała Niewierowicza [online], zw.lt, 19 sierpnia 2014 [dostęp 2014-08-19].
  10. J. Neverovičius: neturiu planų grįžti į politiką, diena.lt, 12 grudnia 2014 [zarchiwizowane 2015-08-02] (lit.).
  11. Powstała Polsko-Litewska Izba Handlowa [online], zw.lt, 17 marca 2015 [dostęp 2015-03-17].
  12. Polak jednym z doradców przyszłego prezydenta Litwy. Kim jest Jarosław Niewierowicz? [online], dziennik.pl, 10 lipca 2019 [dostęp 2019-07-10].
  13. Niewierowicz zostanie doradcą Nausėdy [online], zw.lt, 5 lipca 2019 [dostęp 2020-12-01].
  14. M.P. z 2023 r. poz. 923
  15. Prezydencki doradca Jaroslav Neverovič zmienił zapis swojego imienia i nazwiska na Jarek Niewierowicz [online], lrt.lt, 5 września 2023 [dostęp 2023-09-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ministras, enmin.lt [zarchiwizowane 2013-05-01] (lit.).