Jaskinia w Ciężkowicach Pierwsza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jaskinia w Ciężkowicach Pierwsza
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Ciężkowice, rezerwat przyrody Skamieniałe Miasto

Właściciel

Skarb Państwa

Długość

9 m

Deniwelacja

3,5

Wysokość otworów

295 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku północy

Kod

K.Pc-01.03

Położenie na mapie gminy Ciężkowice
Mapa konturowa gminy Ciężkowice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Ciężkowicach Pierwsza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Ciężkowicach Pierwsza”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Ciężkowicach Pierwsza”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jaskinia w Ciężkowicach Pierwsza”
Ziemia49°47′04″N 20°58′32″E/49,784444 20,975556
Strona internetowa
Plan

Jaskinia w Ciężkowicach Pierwsza, Jaskinia w Ciężkowicach I, Jaskinia Pajęcza – jaskinia w rezerwacie przyrody Skamieniałe Miasto w Ciężkowicach, w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Pogórzu Ciężkowickim będącym częścią Pogórza Środkowobeskidzkiego[2].

Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się w niewielkim skalnym murze powyżej skały Warownia Górna i w odległości około 40 m od niej. Otwór jaskini znajduje się pod dużym okapem i poniżej poziomu terenu. Za otworem znajduje się dwumetrowy kominek oraz prosty i opadający korytarz o długości 7 m. Dawniej na jego końcu była salka, za nią zacisk i ciasny, dwumetrowej długości korytarz. Salka ta i korytarz uległy jednak zawaleniu[1].

Jaskinia wytworzyła się w piaskowcu ciężkowickim i jest pochodzenia grawitacyjnego. Na jej dnie znajduje się cienka warstwa piasku, a przy otworze również liści. Korytarzyk jest oświetlony rozproszonym światłem słonecznym. Brak roślin, ze zwierząt obserwowano liczne pająki, a w lecie pojedyncze nietoperze[1].

Historia poznania i dokumentacji[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy jaskinię opisali T. Mleczek i T. Kałuża ze Speleoklubu Dębickiego w sierpniu 1987 r. Pomierzyli ją busolą geologiczną Freiberga i taśmą parcianą. Plan jaskini opracował T. Mleczek[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Tomasz Mleczek, Jaskinia Ciężkowicka I, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-04-25].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2