Jeorjos Chadzianestis
| |
 generał porucznik(zdegradowany w 1922 r.) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 grudnia 1863 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 listopada 1922 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1896–1909, 1912–1922 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
głównodowodzący Armii Helleńskiej |
| Główne wojny i bitwy |
wojna grecko-turecka (1897), |
| |
| Odznaczenia | |
| GRE Order of George I - Member or Silver Cross BAR.png, GRE Order Redeemer 5Class.png, Greek Medal of Military merit ribbon.png | |
Jeorjos Chadzianestis[1] (gr. Γεώργιος Χατζηανέστης; ur. 3 grudnia 1863 w Atenach, zm. 28 listopada 1922 tamże[2]) – grecki oficer artylerii, ostatni głównodowodzący armią grecką w wojnie grecko-tureckiej 1919–1922, stracony w 1922 po tzw. procesie sześciu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia w ateńskiej Akademii Wojskowej (Scholi Evelpidion). W czasie wojny grecko tureckiej 1897 krótko pełnił funkcję szefa sztabu 3 brygady piechoty (w randze kapitana). W 1909 przeszedł do rezerwy. Powrócił do służby w czasie wojen bałkańskich pełniąc funkcję szefa sztabu 6 dywizji piechoty, a następnie 5 dywizji (w randze majora).
Od maja 1922 pełnił funkcję głównodowodzącego armii greckiej w wojnie grecko-tureckiej. Dostał się do niewoli razem z całym korpusem po bitwie pod Dumlupinar. Podległe mu siły zostały wówczas rozgromione; Grecy stracili prawie połowę swojej armii i znaczną ilość sprzętu bojowego[3]. Po abdykacji króla Konstantyna I został postawiony przed sądem w tzw. procesie sześciu razem z m.in. byłymi premierami Dimitriosem Gunarisem, Petrosem Protopapadakisem, Nikolaosem Stratosem. Został zdegradowany[4] i - podobnie jak jego współoskarżeni - skazany na śmierć przez rozstrzelanie[5]. W trakcie procesu zaczął zdradzać oznaki choroby psychicznej, zaczął twierdzić, że jego nogi są zrobione ze szkła[2]. Stracony 28 listopada 1922. W dniu ogłoszenia wyroku, przed egzekucją, osobiście zdarł ze swojego munduru oznaki stopnia generalskiego[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Transliteracja za Clogg R.: Historia Grecji nowożytnej. Kraków: Książka i Wiedza, 2006, s. 121-122. ISBN 83-05-13465-2.
- ↑ a b Clogg R.: Historia Grecji nowożytnej. Kraków: Książka i Wiedza, 2006, s. 121-122. ISBN 83-05-13465-2.
- ↑ Smith M.: Ionian vision: Greece in Asia Minor, 1919–1922. C. Hurst & Co. Publishers, 1998, s. 189–191. ISBN 978-1-85065-368-4.
- ↑ a b J. Laughland: A history of political trials: from Charles I to Saddam Hussein. Peter Lang, 2008, s. 61. ISBN 978-1-906165-00-0.
- ↑ Czekalski T.: Pogrobowcy Wielkiej Idei. Przemiany społeczne w Grecji w latach 1923-1940. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagiellonica", 2007, s. 20. ISBN 978-83-88737-58-9.