Jerzy Leporowski
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
Jerzy Leporowski (ur. 21 lutego 1897, zm. 20 lipca 1928 w Tatrach) – poznański kupiec, taternik.
W czasie I wojny światowej służył w niemieckim lotnictwie.
Był jednym z najwybitniejszych polskich wspinaczy okresu międzywojennego. Przeszedł do historii taternictwa ze względu na to, że pokonał kilka najtrudniejszych ścian samotnie i bez jakiejkolwiek asekuracji. Zdobył w ten sposób dwukrotnie południową ścianę Zamarłej Turni oraz północno-zachodnią ścianę Galerii Gankowej, południową ścianę Żabiego Konia, południową ścianę Ostrego Szczytu i północną ścianę Giewontu.
Leporowski wspinał się także z partnerami takimi jak Mieczysław Świerz, Alfred Szczepański, Jan Alfred Szczepański. Do jego większych osiągnięć należą przejścia południowej ściany Lodowej Kopy i Małego Lodowego Szczytu, północnej ściany Małego Kieżmarskiego Szczytu, Kapałkową Granią czy prawym filarem południowej ściany Kieżmarskiego Szczytu.
Zginął podczas próby samotnego wejścia nową drogą północnym filarem Koziego Wierchu (dziś Filar Leporowskiego), na skutek ukruszenia chwytu.
Jest pochowany w Zakopanem na nowym cmentarzu przy ulicy Nowotarskiej.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.