Jerzy Pawłowski (biskup)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Pawłowski
Data urodzenia

kwiecień 1732

Biskup pomocniczy inflancki
Okres sprawowania

1780-?

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Prezbiterat

24 maja 1755

Nominacja biskupia

1780

Sakra biskupia

26 marca 1781

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 marca 1781

Konsekrator

Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz

Współkonsekratorzy

Tadeusz Benedykt Feliks Towiański
Józef Leon Łopaciński

Jerzy Pawłowski (ur. w kwietniu 1732, data śmierci nieznana) – biskup rzymskokatolicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie 24 maja 1755[1]. Od 19 czerwca 1780 sufragan inflancki i tytularny biskup Alalia w Phoenicia[1], oficjał i archidiakon inflancki w 1789 roku[2]. Przez władze rosyjskie uznawany za sufragana niekanonicznej diecezji białoruskiej. Sakrę biskupią otrzymał w Połocku 26 marca 1781[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 71. (łac.)
  2. Kalendarz wileński na rok 1789, [b.n.s]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]