Jan Benisławski

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 lutego 1784
Konsekrator	Giovanni Andrea Archetti
Współkonsekratorzy	Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz; Jerzy Pawłowski
Konsekrowani biskupi
Jakub Ignacy Dederko	26 sierpnia 1798
Cyprian Odyniec	4 września 1798
Współkonsekrowani biskupi
Herakliusz Lissowski	18 kwietnia 1784

Jan Benisławski
	Arcybiskup tytularny Gadara
Data urodzenia	16 lipca 1735
Data śmierci	25 marca 1812
	Arcybiskup koadiutor mohylewski
Okres sprawowania	1783–1812
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Prezbiterat	1768
Nominacja biskupia	1783
Sakra biskupia	8 lutego 1784

Jan Benisławski herbu Pobog^[1] (ur. 16 lipca 1735 w Zozuli w Inflantach, zm. 25 marca 1812 w Zozuli) – duchowny katolicki, jezuita, kanonik inflancki w 1789 roku^[2].

Święcenia kapłańskie przyjął w 1768 w Wilnie. Członek Komisji Edukacji Narodowej. Od 1783 biskup koadiutor mohylewski i tytularny biskup Gadara w Palaestina Secunda^[3]. Organizator archidiecezji, zabiegał w Rzymie o jej kanoniczne uznanie. Administrator archidiecezji w latach 1800–1801. Od 1801 przebywał w Inflantach.

Kawaler orderów Orła Białego i Świętego Stanisława^[1]. Konstancja, poetka, była żoną jego brata Piotra.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Rozmyślania dla księży świeckich o powinnościach chrześcijańskich z listów i Ewangelii wzięte (t. 1-4, 1799-1803)
Rozmyślania dla osób duchownych na wszystkie dni roku z listów i Ewangelii (3 t. 1850)
Institutiones logice seu brevis tractatus de cultura ingenii (1774)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., t. II, Lipsk 1839, s. 105.
↑ Kalendarz wileński na rok 1789, [b.n.s]
↑ Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 222. (łac.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy "Pax", Warszawa 2000
M. Godlewski, Jan Benisławski [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. I, 1935, s. 434-435 (tu podana data urodzin: 1736 i śmierci: 1806)
Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564-1995, Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego, Kraków 1996

[Hp-1] Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., t. II, Lipsk 1839, s. 105.

[2] Kalendarz wileński na rok 1789, [b.n.s]

[3] Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. VI, Patavii 1958, s. 222. (łac.)

[1]

[2]

[3]

Biskupi diecezjalni	Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz (1783–1826) Kacper Kazimierz Cieciszowski (1828–1831) Ignacy Ludwik Pawłowski (1841) Kazimierz Roch Dmochowski (1849–1851) Ignacy Hołowiński (1851–1855) Wacław Żyliński (1856–1863) Antoni Fijałkowski (1872–1883) Aleksander Gintowt-Dziewałtowski (1883–1889) Szymon Marcin Kozłowski (1891–1899) Bolesław Hieronim Kłopotowski (1901–1903) Jerzy Józef Szembek (1903–1905) Apolinary Wnukowski (1908–1909) Wincenty Kluczyński (1910–1914) Edward von Ropp (1917–1939)
Biskupi koadiutorzy	Jan Benisławski (1783–1801) Ignacy Hołowiński (1848–1851) Aleksander Gintowt-Dziewałtowski (1882–1883)
Biskupi pomocniczy	Cyprian Odyniec (1798–1811) Walery Henryk Kamionko (1815–1840) Mateusz Lipski (1823–1831) Joachim Józef Grabowski (1825–1829) Józef Maksymilian Staniewski (1858–1871) Jerzy Iwaszkiewicz (1872–1876) Franciszek Symon (1891–1897) Karol Antoni Niedziałkowski (1897–1901) Jan Cieplak (1908–1925) Stefan Denisewicz (1908–1913) Teofilius Matulionis (1928–1943)