Przejdź do zawartości

Jodła szlachetna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jodła szlachetna
Ilustracja
Jodły szlachetne w Arboretum w Rogowie
Systematyka[1][2][3]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

jodła

Gatunek

jodła szlachetna

Nazwa systematyczna
Abies procera Alfred Rehder
Rhodora 42:522. 1940[4]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5]

Zasięg
Mapa zasięgu

Jodła szlachetna (Abies procera) – gatunek drzew z rodziny sosnowatych. Jodła szlachetna występuje w stanie dzikim w górach na zachodzie Ameryki Północnej, od stanu Waszyngton do Północnej Kalifornii, w wilgotnych lasach na wysokości 900–1800 m n.p.m.[4] Rzadko jest sztucznie introdukowana w lasach Europy Środkowej, znacznie częściej występuje w parkach i ogrodach.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Zimozielone, żywiczne drzewa z koronami stożkowatymi lub walcowatymi. Drzewo osiągające wysokość do 80 m.
Pień
Kora u młodych drzew gładka i srebrnoszara, z wiekiem staje się popękana i szarobrązowa.
Liście
Igły zwykle 20–35 mm długości, tępo zakończone, osadzone gęsto, spiralnie, wygięte mocno do góry. Koloru od zielonoszarego do ciemnozielonego, posiadające z obu stron jasny, woskowy pasek.
Kwiaty
Kwiaty męskie bardzo liczne na dolnej stronie młodszych gałęzi, przede wszystkim w górnej strefie korony, początkowo mają jaskrawą barwę karminowoczerwoną, w trakcie pylenia stają się jasnożółte, kuliste o średnicy około 6 mm. Kwitnie od kwietnia do maja[6].
Szyszki
Koloru jasnobrązowego, o jasnych odstających, ostrych łuskach, duże, wzniesione pionowo. Poszczególne łuski posiadają specyficzne wyrostki.
Szyszka jodły szlachetnej

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

W przeciwieństwie do jej licznych północnoamerykańskich krewniaków – w Europie prawie nie bywa uprawiana w lasach, natomiast dość często sadzona jest w ogrodach i parkach. Najczęściej widuje się uprawną odmianę ze srebrzysto-niebieskozielonymi szpilkami, nazywaną przez ogrodników jodłą srebrną[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  3. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. a b Abies procera. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2011-12-09]. (ang.).
  5. Abies procera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. a b Bruno T. Kremer: Drzewa. Warszawa: Świat Książki, 1996, s. 22. ISBN 83-7129-141-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]