Joni Wiman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joni Wiman
Ilustracja
Joni Wiman, 2014
Państwo

 Finlandia

Data i miejsce urodzenia

9 października 1993
Pohja

Sukcesy

2010: Zimowe Mistrzostwa Formuły Renault (wicemistrz) 2013: GRC Lites (mistrz) 2013: X-Games GRC Lites (złoty medal)

Joni Wiman (ur. 9 października 1993 roku w Pohja) – fiński kierowca wyścigowy oraz rallycrossowy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku Joni Wiman zajął drugie miejsce w kartingowych mistrzostwach Europy. Dzięki Pomocy dwukrotnego mistrza świata, Marcusa Grönholma, udało mu się uzbierać fundusze, by rozpocząć stary w bolidach jednomiejscowych.

Formuła ADAC Masters[edytuj | edytuj kod]

Wiman rozpoczął karierę w wyścigach samochodowych w 2010 roku od startów w Formule ADAC Masters. W ciągu trzynasty wyścigów raz stawał na podium. Z dorobkiem 40 punktów ukończył sezon na 11 pozycji w klasyfikacji generalnej.

Formuła Renault 2.0[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku Fin wystartował również w Zimowym Pucharze Formuły Renault. Zwyciężał tam w jednym wyścigu oraz dwukrotnie stawał na podium. Dorobek 129 punktów pozwolił mu zdobyć tytuł wicemistrza serii. Na sezon 2011 podpisał kontrakt z fińską ekipą Koiranen Bros. Motorsport na starty w Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0 oraz Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault 2.0, w którym wziął udział w czterech rundach. Podczas gdy w edycji europejskiej nie zdobywał punktów, w serii północnoeuropejskiej odniósł jedno zwycięstwo na torze Assen. Fin uzbierał 129 punktów, co dało mu 11. miejsce w klasyfikacji końcowej.

Rallycross[edytuj | edytuj kod]

Joni Wiman w wieku 15 lat startował w amatorskich zawodach rallycrossowych Folkrace. W 2012 roku zadebiutował w Mistrzostwach Europy w Rallycrossie. Za kierownicą Renault Clio zaliczył cztery rundy w kategorii S1600. Zawody w Belgii ukończył na drugim miejscu. W Holandii był szósty, a eliminacje w Finlandii oraz Niemczech ukończył na ósmym miejscu. W ciągu sezonu zdobył 36 punktów, co przyniosło mu 13 pozycję w klasyfikacji generalnej.

Na kolejny sezon przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. W zespole Set Promotion Ford zaliczył pełny sezon nowo utworzonej serii GRC Lites. Fin wygrał wszystkie sześć rund, w tym wchodzące w skład X-Games zawody na Irwindale Event Center.

W 2014 roku Joni Wiman został kierowcą zespołu Olsbergs MSE w GRC[1]. Otwierające sezon zawody na Barbadosie ukończył na piątym miejscu. Na X Games Fin nie stawił się na starcie do rundy ćwierćfinałowej i tracąc szanse na awans do półfinału. W Waszyngtonie wywalczył swoje pierwsze podium zajmując trzecią pozycję. Podczas pierwszego dnia podwójnej rundy rozgrywanej w porcie w Los Angeles zajął drugie miejsce, co było jego najlepszym wynikiem w karierze. Drugiego dnia był trzeci. Do ostatniej rundy przystępował jako lider klasyfikacji generalnej z 12 punktami przewagi nad Kenem Blockiem. Po biegach eliminacyjnych jego przewaga stopniała do 10 punktów. W finale wygrał Block, lecz drugie miejsce wystarczyło Finowi do zdobycia tytułu.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Pozycja
2010 Formuła ADAC Masters Eifelland Racing 13 0 0 0 1 40 11
Zimowe Mistrzostwa Formuły Renault Fortec Motorsport 6 1 0 3 2 129 2
2011 Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Koiranen Bros. Motorsport 8 0 0 0 0 0 32
Północnoeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0 10 1 0 0 1 129 11

Mistrzostwa Europy w Rallycrossie[edytuj | edytuj kod]

wyniki ERC S1600
Rok Samochód 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Punkty Miejsce
2012 Renault Clio S1600 GBR FRA AUS HUN NOR SWE BEL
2
NED
6
FIN
8
GER
8
46 13

GRC Lites[edytuj | edytuj kod]

wyniki GRC Lites
Rok Zespół Samochód 1 2 3 4 5 6 Punkty Miejsce
2013 Set Promotion Ford Ford Fiesta NH
1
BRI
1
LA
1
ATL
1
CHA
1
LVV
1
128 1

Global RallyCross[edytuj | edytuj kod]

wyniki Global RallyCross
Rok Zespół Samochód 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Punkty Miejsce
2014 Olsbergs MSE Ford Fiesta BAR
5
AUS
?
WAS
3
NJO
4
CHA
4
DAY
7
LA1
2
LA2
3
SEA
2
LV
2
381 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Debiutują w SuperCar. autoklub.pl, 2013-10-02. [dostęp 2013-10-02]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]