Global RallyCrosss – Irwindale Event Center 2013

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Global RallyCrosss na Irwindale Event Center 2013 – 6 runda Global RallyCross w sezonie 2013. Wyścig rozgrywany jest w ramach X-Games w Los Angeles. Zawody odbędą się 4 sierpnia na trasie wytyczonej na owalu Irwindale Event Center, a nie, jak to było dotychczas, na ulicach miasta.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Konstruktor Samochód Zespół Nr Kierowca
Stany Zjednoczone Hoonigan Racing Division Ford Fiesta ST Hoonigan Racing Division 43 Stany Zjednoczone Ken Block
Wielka Brytania LD Motorsport Mini Countryman LD Motorsport 33 Wielka Brytania Liam Doran
Szwecja Marklund Motorsport Volkswagen Polo Marklund Motorsport 92 Szwecja Anton Marklund
29 Rosja Timur Timerzjanow
Szwecja Olsbergs MSE Ford Fiesta ST Olsbergs MSE 18 Szwecja Patrik Sandell
Rockstar Energy Olsbergs MSE 34 Stany Zjednoczone Tanner Foust
Rockstar Energy Metal Mulisha Olsbergs MSE 38 Stany Zjednoczone Brian Deegan
Bluebeam Olsbergs MSE 57 Finlandia Toomas Heikkinen
Szwecja OMSE2 Ford Fiesta ST Royal Purple OMSE2 32 Kanada Steve Arpin
Rdio OMSE 77 Stany Zjednoczone Scott Speed
Stany Zjednoczone Pastrana Racing Dodge Dart Pastrana Racing 99 Stany Zjednoczone Bryce Menzies
199 Stany Zjednoczone Travis Pastrana
Stany Zjednoczone Rhys Millen Racing Hyundai Veloster 14 Belgia David Sterckx
67 Nowa Zelandia Rhys Millen
Stany Zjednoczone Stéphane Verdier Racing Subaru Impreza WRX STI 12 Francja Stéphane Verdier
Stany Zjednoczone Subaru Puma Rallycross Team USA Subaru Impreza WRX STI Subaru Puma Rallycross Team USA 11 Norwegia Sverre Isachsen
40 Stany Zjednoczone Dave Mirra
81 Stany Zjednoczone Bucky Lasek

Klasyfikacja przed wyścigiem[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca Pkt.
1 Finlandia Toomas Heikkinen 96
2 Stany Zjednoczone Brian Deegan 62
3 Stany Zjednoczone Tanner Foust 61
7 Szwecja Patrik Sandell 60
5 Stany Zjednoczone Ken Block 58
6 Wielka Brytania Liam Doran 51
7 Kanada Steve Arpin 47
8 Stany Zjednoczone Scott Speed 45
9 Norwegia Sverre Isachsen 34
10 Szwecja Anton Marklund 26
11 Szwecja Mattias Ekström 26
12 Stany Zjednoczone Bucky Lasek 24
13 Rosja Timur Timerzjanow 22
14 Stany Zjednoczone Travis Pastrana 20
15 Stany Zjednoczone Bryce Menzies 17
16 Stany Zjednoczone Dave Mirra 16
17 Stany Zjednoczone Townsend Bell 16
18 Brazylia Guilherme Spinelli 14
19 Brazylia Nelson Piquet Jr. 13
20 Stany Zjednoczone Buddy Rice 7
21 Brazylia Mauricio Neves 5
22 Brazylia Eduardo Marques 3
23 Hiszpania Nani Roma 0
24 Hiszpania Carlos Sainz 0

Producenci[edytuj | edytuj kod]

Producent Punkty
Stany Zjednoczone Ford 186
Japonia Subaru 60
Stany Zjednoczone Dodge 59

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Kierowca Zespół Samochód Czas
1 Stany Zjednoczone Brian Deegan OlsbergsMSE Ford Fiesta ST 36.753
2 Stany Zjednoczone Ken Block Hoonigan Racing Division Ford Fiesta ST 36.930
3 Stany Zjednoczone Scott Speed DRR-SH Racing Ford Fiesta ST 37.243
4 Wielka Brytania Liam Doran LD Motorsports Mini Countryman 37.403
5 Szwecja Patrik Sandell OlsbergsMSE Ford Fiesta ST 37.438
6 Finlandia Toomas Heikkinen OlsbergsMSE Ford Fiesta ST 37.449
7 Rosja Timur Timerzjanow Marklund Motorsport Volkswagen Polo 37.709
8 Norwegia Sverre Isachsen Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI 37.820
9 Kanada Steve Arpin OMSE2 Ford Fiesta ST 37.888
10 Stany Zjednoczone Tanner Foust OlsbergsMSE Ford Fiesta ST 38.131
11 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana Racing Dodge Dart 38.158
12 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster 38.249
13 Szwecja Anton Marklund Marklund Motorsport Volkswagen Polo 38.450
14 Belgia David Sterckx Rhys Millen Racing Hyundai Veloster 38.536
15 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana Racing Dodge Dart 38.790
16 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI 38.817
17 Francja Stéphane Verdier Verdier Racing Subaru Impreza WRX STI 39.944
18 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Półfinał I - 6 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
11 Norwegia Sverre Isachsen Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI
32 Kanada Steve Arpin OMSE2 Ford Fiesta ST
38 Stany Zjednoczone Brian Deegan OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
40 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI

Na starcie na prowadzenie wysunął się Isachsen, na drugim miejscu znalazł się Arpin. Deeegan starał się wyprzedzić Kanadyjczyka. Isachsen skorzystał ze skrótu na pierwszym okrążeniu. W tym czasie w jednym zakręcie wypadli z toru uderzając w bandę Arpin, Deegan i Mirra. Samochód Arpina był zbyt mocno uszkodzony, by mógł pojechać dalej. Wyścig przerwano w celu usunięcia pojazdu z toru.

Wyścig wznowiono na sześć okrążeń. W restarcie udziału nie brał Arpin. Znów najlepiej wystartował Isachsen, a na drugiej pozycji znalazł się Deegan. Norweg skorzystał ze skrótu już na pierwszym okrążeniu. Na czwartym okrążeniu Mirra przebił oponę i obrócił się w nawrocie. Skorzystał on następnie ze skrótu pozostając na ostatniej pozycji. Na piątym okrążeniu skrótem pojechał Deegan, wyjeżdżając tuż za Isaschenem, który dojechał na pierwszej pozycji do mety.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Norwegia Sverre Isachsen Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI
2 Stany Zjednoczone Brian Deegan OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
3 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI
4 Kanada Steve Arpin OMSE2 Ford Fiesta ST

Półfinał II - 6 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
18 Szwecja Patrik Sandell OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
33 Wielka Brytania Liam Doran LD Motorsports Mini Countryman
67 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
92 Szwecja Anton Marklund Marklund Motorsport Volkswagen Polo

Na starcie na prowadzenie wysunął się Sandell, lecz został wyprzedzony w łuku przez Dorana. Na pierwszym okrążeniu skrótem pojechali potrącony przez Sandella Doran, Sandell, a także Marklund, który wyjechał na czwartej pozycji. Na drugim okrążeniu ze skrótu skorzystał Millen, który utrzymał trzecią pozycję. Marklund natomiast wycofał się z wyścigu. Doran utrzymał prowadzenie do końca wyścigu, a na drugiej pozycji dojechał Sandell.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Wielka Brytania Liam Doran LD Motorsports Mini Countryman
2 Szwecja Patrik Sandell OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
3 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
4 Szwecja Anton Marklund Marklund Motorsport Volkswagen Polo

Półfinał III - 6 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
77 Stany Zjednoczone Scott Speed OMSE2 Ford Fiesta ST
57 Finlandia Toomas Heikkinen OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
199 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana Racing Dodge Dart
14 Belgia David Sterckx Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
12 Francja Stéphane Verdier Stéphane Verdier Racing Subaru Impreza WRX STI

Na starcie na prowadzeniu znalazł się Heikkinen, a na drugiej pozycji Speed. W nawrocie Speed pojechał za szeroko, a Pastrana awansował na drugą pozycję. Na pierwszym okrążeniu skrótem pojechali Heikkinen, Pastrana i Verdier, który pozostał na piątej pozycji. Na drugim okrążeniu ze skrótu skorzystał Sterckx wyjeżdżając na czwartej pozycji, a na trzecim Speed wyjeżdżając tuż przed Pastraną. Pastrana miał jednak większą prędkość i natychmiast odzyskał drugą pozycję. Speed utrzymywał się blisko Pastrany, ale na ostatnim okrążeniu zgasił samochód w nawrocie, dzięki czemu Pastrana mógł spokojnie dojechać na drugiej pozycji, za Heikkinenem, który prowadził przez cały wyścig.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Finlandia Toomas Heikkinen OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
2 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana Racing Dodge Dart
3 Stany Zjednoczone Scott Speed OMSE2 Ford Fiesta ST
4 Belgia David Sterckx Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
5 Francja Stéphane Verdier Stéphane Verdier Racing Subaru Impreza WRX STI

Półfinał IV - 6 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
43 Stany Zjednoczone Ken Block Hoonigan Racing Division Ford Fiesta ST
29 Rosja Timur Timerzjanow Marklund Motorsport Volkswagen Polo
34 Stany Zjednoczone Tanner Foust OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
99 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana Racing Dodge Dart
81 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI

Do wyścigu najlepiej ruszył Timerzjanow, został on jednak wyprzedzony w łuku przez Blocka. Na trzeciej pozycji znalazł się Foust, a na czwartej Menzies. Pierwsza trójka skorzystała ze skrótu na pierwszym okrążeniu. Na drugim okrążeniu skrótem pojechał Lasek, który chwilę później odpadł z wyścigu, a na trzecim Menzies wyjeżdżając na czwartej pozycji. Foust dogonił Timerzjanowa i przeprowadził na czwartym okrążeniu kilka ataków, Rosjanin jednak obronił swoją pozycję. Na piątym okrążeniu Timerzjanow za bardzo poślizgnął się w nawrocie, co wykorzystał Foust awansując na drugą pozycję. W następnym zakręcie Timerzjanow zaatakował Fousta. Doszło do kontaktu, po czym Foust otarł się o betonową barierkę. Uderzył w auto Timerzjanowa, otarł o barierę z opon i pojechał dalej. Timerzjanow, ratując się przed poślizgiem został wyprzedzony przez Menziesa. Block dowiózł pierwsze miejsce do mety.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód
1 Stany Zjednoczone Ken Block Hoonigan Racing Division Ford Fiesta ST
2 Stany Zjednoczone Tanner Foust OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
3 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana Racing Dodge Dart
4 Rosja Timur Timerzjanow Marklund Motorsport Volkswagen Polo
5 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI

Wyścig ostatniej szansy - 4 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
40 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI
67 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
77 Stany Zjednoczone Scott Speed OMSE2 Ford Fiesta ST
99 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana Racing Dodge Dart
92 Szwecja Anton Marklund Marklund Motorsport Volkswagen Polo
14 Belgia David Sterckx Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
29 Rosja Timur Timerzjanow Marklund Motorsport Volkswagen Polo
32 Kanada Steve Arpin OMSE2 Ford Fiesta ST
12 Francja Stéphane Verdier Stéphane Verdier Racing Subaru Impreza WRX STI
81 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI

Timur Timerzjanow nie mógł wziąć udziału w wyścigu z powodu uszkodzeń swojego samochodu. Na starcie ruszający z drugiego rzędu Marklund zjechał od razu do wewnętrznej, by ominąć Millena, który gorzej wystartował. Szwed wpadł w samochód Sterckxa i uderzył w betonową barierę. Speed objął prowadzenie, na drugiej pozycji znalazł się Menzies, a na trzeciej Arpin. Mirra zaatakował po wewnętrznej w drugim nawrocie Laska, lecz mocno poślizgnął się w zakręcie i Lasek uderzył go w tył. Speed i Millen skorzystali ze skrótu już na pierwszym okrążeniu. Chwilę później wyścig przerwano z powodu stojącego na torze samochodu Marklunda. Kierowca, choć z trudem, wyszedł z samochodu o własnych siłach.

Wyścig wznowiono na cztery okrążenia. Kierowcy startowali z tych samych pozycji, co za pierwszym razem. Z powodu uszkodzeń swoich samochodów na starcie nie pojawili się Mirra, Marklund, Sterckx, Timerzjanow i Arpin. Speed objął prowadzenie, a na drugiej pozycji znalazł się Menzies, który został jednak wyprzedzony przez Millena po wewnętrznej. Na pierwszym okrążeniu ze skrótu skorzystali Speed, Millen i Verdier, który pozostał na ostatniej pozycji. Na drugim okrążeniu Speed wszedł za szeroko w zakręt, co wykorzystał Millen awansując na pierwszą pozycję. Lasek tymczasem pojechał skrótem wyjeżdżając na tor na czwartej pozycji. Na trzecim okrążeniu skrótem pojechał Menzies, dzięki czemu znalazł się przed Speedem. Chwilę później Menzies poślizgnął się w zakręcie prowadzącym na prostą startową i uderzył w betonową ścianę, czym zakończył swój udział w wyścigu. Millen dowiózł pierwsze miejsce do mety, a na drugiej pozycji znalazł się Speed.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód Okrążenia Czas
1 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster 4 2:33.773
2 Stany Zjednoczone Scott Speed OMSE2 Ford Fiesta ST 4 + 00:00.889
3 Stany Zjednoczone Bucky Lasek Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI 4 + 00:04.393
4 Francja Stéphane Verdier Stéphane Verdier Racing Subaru Impreza WRX STI 4 + 00:08.838
5 Stany Zjednoczone Bryce Menzies Pastrana Racing Dodge Dart 3 + 1 okr.
6 Kanada Steve Arpin OMSE2 Ford Fiesta ST 0 + 4 okr.
7 Stany Zjednoczone Dave Mirra Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI 4 + 4 okr.
8 Belgia David Sterckx Rhys Millen Racing Hyundai Veloster 0 + 4 okr.
9 Szwecja Anton Marklund Marklund Motorsport Volkswagen Polo 0 + 4 okr.
10 Rosja Timur Timerzjanow Marklund Motorsport Volkswagen Polo 0 + 4 okr.

Finał - 10 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół Samochód
43 Stany Zjednoczone Ken Block Hoonigan Racing Division Ford Fiesta ST
33 Wielka Brytania Liam Doran LD Motorsports Mini Countryman
57 Finlandia Toomas Heikkinen OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
11 Norwegia Sverre Isachsen Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI
38 Stany Zjednoczone Brian Deegan OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
18 Szwecja Patrik Sandell OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
34 Stany Zjednoczone Tanner Foust OlsbergsMSE Ford Fiesta ST
199 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana Racing Dodge Dart
67 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster
77 Stany Zjednoczone Scott Speed OMSE2 Ford Fiesta ST

Isachsen popełnił falstart i znalazł się na prowadzeniu. Block po walce z Heikkinenem awansował na drugą pozycję, a tuż za nim podążał Doran. Na zjeździe z owalnej części Doran uderzył w samochód Blocka. Obydwaj obrócili się, Deegan wpadł na auto Dorana, i zakończył w ten sposób swój udział w wyścigu, a Sandell omijając wypadek wpadł w bariery. Heikkinen wyszedł na drugą pozycję, Foust na trzecią, a na czwartej znalazł się Pastrana. Isachsen, Heikkinen i Pastrana skorzystali ze skrótu na pierwszym okrążeniu utrzymując swoje pozycje. Na drugim okrążeniu Isachsen zjechał odbyć karę za falstart, po czym spadł na czwartą pozycję. Millen pojechał skrótem i wyjechał na szóstej pozycji, za Speedem. Isachsen utrzymywał się blisko Pastrany i już na kolejnym okrążeniu udało mu się wyprzedzić Amerykanina. Millen natomiast awansował na piątą pozycję wyprzedzając Speeda. Foust pojechał skrótem utrzymując drugie miejsce. Na piątym okrążeniu Sandell i Speed walcząc o szóstą pozycję wyjechali poza tor na wyjściu z nawrotu wyrzucając barierki i opony na trasę, które stanowiły dodatkowe utrudnienie dla przeciwników. Speed musiał wycofać się z rywalizacji, a Sandell podróżował mocno uszkodzonym samochodem tracąc do zwycięzcy wyścigu dwa okrążenia. Toomas Heikkinen utrzymał prowadzenie do mety wyścigu zdobywając złoty medal X Games. Srebro otrzymał Tanner Foust, a brąz Sverre Isachsen.

Pozycja Kierowca Zespół Samochód Okrążenia Czas
1 Finlandia Toomas Heikkinen OlsbergsMSE Ford Fiesta ST 10 6:15.573
2 Stany Zjednoczone Tanner Foust OlsbergsMSE Ford Fiesta ST 10 + 00:04.105
3 Norwegia Sverre Isachsen Subaru PUMA Rallycross Subaru Impreza WRX STI 10 + 00:09.429
4 Nowa Zelandia Rhys Millen Rhys Millen Racing Hyundai Veloster 10 + 00:16.006
5 Stany Zjednoczone Travis Pastrana Pastrana Racing Dodge Dart 9 + 1 okr.
6 Stany Zjednoczone Ken Block Hoonigan Racing Division Ford Fiesta ST 9 + 1 okr.
7 Stany Zjednoczone Brian Deegan OlsbergsMSE Ford Fiesta ST 9 + 1 okr.
8 Szwecja Patrik Sandell OlsbergsMSE Ford Fiesta ST 8 + 2 okr.
9 Stany Zjednoczone Scott Speed OMSE2 Ford Fiesta ST 5 + 5 okr.
10 Wielka Brytania Liam Doran LD Motorsports Mini Countryman 0 + 10 okr.

GRC Lites[edytuj | edytuj kod]

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Zespół Nr Kierowca
OlsbergsMSE 4 Turcja Halid Avdagic
24 Stany Zjednoczone Mitchell de Jong
37 Szwecja Sebastian Eriksson
65 Stany Zjednoczone Geofrrey Sykes
Set Promotion 55 Szwecja Alexander Westlund
39 Szwecja Kevin Eriksson
15 Litwa Reinis Nitišs
93 Finlandia Joni Wiman
AD Racing 99 Stany Zjednoczone Austin Dyne
Cohesive Front Racing 88 Stany Zjednoczone Harry Cheung

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Kierowca Zespół Czas
1 Finlandia Joni Wiman Set Promotion 38.335
2 Szwecja Sebastian Eriksson OlsbergsMSE 38.515
3 Szwecja Kevin Eriksson Set Promotion 38.646
4 Litwa Reinis Nitišs Set Promotion 38.694
5 Szwecja Alexander Westlund Set Promotion 39.073
6 Stany Zjednoczone Mitchell de Jong OlsbergsMSE 39.132
7 Stany Zjednoczone Austin Dyne AD Racing 39.520
8 Stany Zjednoczone Harry Cheung Cohesive Front Racing 39.880
9 Turcja Halid Avdagic OlsbergsMSE 40.851
10 Stany Zjednoczone Geoff Sykes OlsbergsMSE 40.858

Wyścig ostatniej szansy - 4 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół
99 Stany Zjednoczone Austin Dyne AD Racing Ford
88 Stany Zjednoczone Harry Cheung Cohesive Front Racing
55 Szwecja Alexander Westlund Set Promotion
65 Stany Zjednoczone Geofrrey Sykes OlsbergsMSE

Na starcie prowadzenie objął Westlund, a Sykes znalazł się na drugiej pozycji. W nawrocie Sykes został wyprzedzony przez Cheunga i Dyne'a. Westlund i Cheung skorzystali ze skrótu na pierwszym okrążeniu. Sykes w tym czasie wyprzedził Dyne'a awansując na trzecie miejsce. Dyne został zdyskwalifikowany. Na trzecim okrążeniu Sykes pojechał skrótem utrzymując swoją pozycję. Cheung przez cały wyścig trzymał się blisko Westlunda i próbował go wyprzedzić. Na ostatnim okrążeniu udało mu się wyjść na prowadzenie, ale w kolejnym zakręcie Szwed odzyskał pierwsze miejsce, które dowiózł już do mety.

Pozycja Kierowca Zespół Okrążenia Czas
1 Szwecja Alexander Westlund Set Promotion 4 2:45.186
2 Stany Zjednoczone Harry Cheung Cohesive Front Racing 4 + 00:00.827
3 Stany Zjednoczone Geofrrey Sykes OlsbergsMSE 4 + 00:00.827
4 Stany Zjednoczone Austin Dyne AD Racing 1 DYS

Finał - 10 okr.[edytuj | edytuj kod]

Nr Kierowca Zespół
93 Finlandia Joni Wiman Set Promotion
37 Szwecja Sebastian Eriksson OlsbergsMSE
39 Szwecja Kevin Eriksson Set Promotion
24 Stany Zjednoczone Mitchell de Jong Set Promotion
15 Litwa Reinis Nitišs Set Promotion
4 Turcja Halid Avdagic OlsbergsMSE
55 Szwecja Alexander Westlund Set Promotion
88 Stany Zjednoczone Harry Cheung Cohesive Front Racing

Na starcie Sebastian Eriksson popełnił falstart i wysunął się na prowadzenie, ale w łuku wyprzedził go Joni Wiman. Na trzeciej pozycji znalazł się Mitchell De Jong. Wiman i Avdagic skorzystali ze skrótu na pierwszym okrążeniu. Fin utrzymał się na prowadzeniu, a Turek znalazł się na szóstej pozycji. Na drugim kółku skrótem pojechał Westlund wyprzedzając de Jonga, oraz Nitišs, który pozostał na siódmej pozycji. Na kolejnym okrążeniu ze skrótu skorzystał de Jong awansując przed Sebastiana Erikssona, ale na następnym okrążeniu Eriksson po pojechaniu skrótem odzyskał drugą lokatę. Następnie zjechał odbyć karę za falstart, po czym spadł na czwarte miejsce. Nitišs tym czasem wyprzedził Avdagica, przed którym znalazł się także Cheung, który pojechał skrótem. Na piątym okrążeniu ze skrótu skorzystał Kevin Eriksson pozostając na piątej pozycji. Na siódmym kółku Harry Cheung obrócił się w zakręcie i spadł na ostatnią pozycję. Na ostatnim okrążeniu doszło do awarii zawieszenia w samochodzie Westlunda, który musiał wycofać się z dalszej rywalizacji. Joni Wiman utrzymał prowadzenie i zdobył złoty medal, srebro przypadło Mitchellowi de Jongowi, a brąz Sebastianowi Erikssonowi.

Pozycja Kierowca Zespół Okrążenia Czas
1 Finlandia Joni Wiman Set Promotion 10 6:50.078
2 Stany Zjednoczone Mitchell de Jong Set Promotion 10 + 00:04.890
3 Szwecja Sebastian Eriksson OlsbergsMSE 10 + 00:07.540
4 Szwecja Kevin Eriksson Set Promotion 10 + 00:13.982
5 Litwa Reinis Nitišs Set Promotion 10 + 00:31.066
6 Szwecja Alexander Westlund Set Promotion 9 + 1 okr.
7 Turcja Halid Avdagic OlsbergsMSE 9 + 1 okr.
8 Stany Zjednoczone Harry Cheung Cohesive Front Racing 9 + 1 okr.

Klasyfikacja po wyścigu[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca Pkt.
1 Finlandia Toomas Heikkinen 117
2 Stany Zjednoczone Tanner Foust 78
3 Stany Zjednoczone Brian Deegan 72
4 Stany Zjednoczone Ken Block 70
5 Szwecja Patrik Sandell 69
6 Wielka Brytania Liam Doran 59
7 Stany Zjednoczone Scott Speed 53
8 Kanada Steve Arpin 50
9 Norwegia Sverre Isachsen 50
10 Stany Zjednoczone Travis Pastrana 32
11 Stany Zjednoczone Bucky Lasek 30
12 Szwecja Anton Marklund 26
13 Szwecja Mattias Ekström 26
14 Rosja Timur Timerzjanow 22
15 Stany Zjednoczone Bryce Menzies 21
16 Stany Zjednoczone Dave Mirra 18
17 Stany Zjednoczone Townsend Bell 16
18 Brazylia Guilherme Spinelli 14
19 Nowa Zelandia Rhys Millen 13
20 Brazylia Nelson Piquet Jr. 13
21 Stany Zjednoczone Buddy Rice 7
22 Francja Stéphane Verdier 5
23 Brazylia Mauricio Neves 5
24 Brazylia Eduardo Marques 3
25 Belgia David Sterckx 1
26 Hiszpania Nani Roma 0
27 Hiszpania Carlos Sainz 0

Producenci[edytuj | edytuj kod]

Producent Punkty
Stany Zjednoczone Ford 224
Japonia Subaru 81
Stany Zjednoczone Dodge 75

GRC Lites[edytuj | edytuj kod]

Pozycja Kierowca Punkty
1 Finlandia Joni Wiman 63
2 Szwecja Sebastian Eriksson 46
3 Szwecja Kevin Eriksson 41
4 Szwecja Alexander Westlund 39
5 Stany Zjednoczone Mitchell de Jong 37
6 Stany Zjednoczone Austin Dyne 35
7 Stany Zjednoczone Geofrrey Sykes 30
8 Turcja Halid Avdagic 29
9 Stany Zjednoczone Harry Cheung 27
10 Litwa Reinis Nitišs 12

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]