Przejdź do zawartości

José Balaca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
José Balaca
Ilustracja
Portret damy z synem, ok. 1860.
Data i miejsce urodzenia

1800
Kartagena, Hiszpania

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1869
Madryt, Hiszpania

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

miniatura, portret

José Balaca y Carriónhiszpański malarz i miniaturzysta tworzący w XIX wieku. Ojciec malarzy Eduardo i Ricardo Balaca[1].

Rozpoczął swoją karierę artystyczną malując miniaturowe portrety, traktując to zajęcie bardziej jako rozrywkę niż zawód. Mając 28 lat postanowił poświęcić się malarstwu i przeniósł się do Madrytu, aby wstąpić do Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. W czasie studiów utrzymywał się ze sprzedaży miniatur. Po ukończeniu studiów udał się do Lizbony w 1844 r., a następnie do Anglii i Francji, wracając do Hiszpanii w 1850 roku oraz udział w wystawach od krajowych portretów[1].

W 1841 r. namalował obraz upamiętniający obronę Pałacu Królewskiego, wydarzenie z 7 października tego samego roku. Obraz, który przedstawiał bohaterów tego wydarzenia - dziewiętnastu halabardników i pułkowników Domingo Dulce y Garay oraz Santiago Barrientos, został przedstawiony królowej i przez nią zakupiony[1].

W 1844 r. przeniósł się do Lizbony, gdzie portretował ważne osobistości i członków arystokracji, w tym królową Portugalii Marię II. Po kilku latach spędzonych w Lizbonie wyjechał do Anglii, a następnie do Francji. Wrócił do Madrytu w 1850 r., gdzie osiedlił się na stałe i dalej zajmował malowaniem portretów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Manuel Ossorio y Bernard: Galería Biográfica de artistas españoles del siglo XIX, 2. edycja poszerzona. Madryt: Librería Gaudí, 1975, s. 60-61. ISBN 12-746-9165-6.