Julio César Tello

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julio César Tello
Ilustracja
Julio Tello podczas studiów na Harvardzie
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1880
Prowincja Huarochirí, Region Lima, Peru

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1947
Lima, Peru

Zawód, zajęcie

archeolog

podpis
Odznaczenia
Order Słońca Peru

Julio César Tello (ur. 11 kwietnia 1880 w prowincji Huarochirí, zm. 3 czerwca 1947 w Limie) – pierwszy archeolog pochodzenia indiańskiego, badacz kultury Paracas i Chavín de Huántar.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Julio Tello urodził się w górskiej wiosce w prowincji Huarochirí, na wschód od stolicy Peru, Limy. W 1902 roku rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Świętego Marka w Limie. W 1909 został doceniony za swoją pracę końcową Starożytność syfilisu w Andach stypendium na Uniwersytecie Harvarda gdzie, studiował antropologię pod kierunkiem m.in. Franza Boasa. Po uzyskaniu dyplomu w 1911 roku na dwa lata wyjechał do Europy.

Po powrocie do Peru w 1913 roku został mianowany dyrektorem sekcji archeologicznej w Narodowym Muzeum Archeologii, Antropologii i Historii Peru. W 1919 roku zorganizował i prowadził przez kolejne lata wykopaliska archeologiczne w Chavín de Huántar, gdzie odkrył m.in. liczne pochówki mumii. Od 1931 roku prowadził wykopaliska w Pachacámac. Od 1945 roku aż do śmierci był dyrektorem Narodowego Muzeum Archeologii, Antropologii i Historii Peru w Limie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bahn 2019 ↓, s.215.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Historia Archeologii. red. Paul Bahn. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo "Arkady" Sp. z o.o., 2019. ISBN 978-83-213-5058-5.