Julio Daniel Frías

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julio Daniel Frías
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Julio Daniel Frías Adame

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1979
Ciudad Juárez

Wzrost

177 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002 El Paso Patriots 17 (9)
2003 Tigrillos Saltillo ?? (4)
2003 Cobras ?? (2)
2004–2006 El Paso Patriots 42 (55)
2007–2011 Indios 123 (36)
2011 → Chiapas (wyp.) 6 (1)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Julio Daniel „Maleno” Frías Adame (ur. 29 marca 1979 w Ciudad Juárez) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika.

Początki[edytuj | edytuj kod]

Frías pochodzi z miasta Ciudad Juárez w stanie Chihuahua, leżącego na granicy meksykańsko-amerykańskiej. Miejscowość ta, nazywana czasem „światową stolicą morderstw”, słynie z wysokiego poziomu przestępczości – ogarnięta wojnami gangów narkotykowych i panującym powszechnie skorumpowaniem policji jest uznawana przez specjalistów za jedno z najniebezpieczniejszych miejsc na Ziemi[1][2][3]. Zawodnik wychowywał się w cieszącej się wyjątkowo złą sławą dzielnicy Altavista[4]; jego rodzice rozwiedli się, gdy był małym dzieckiem[5]. Jako nastolatek przez trzy lata był członkiem gangu, działającego na terenie uboższych dzielnic oraz organizującego między innymi napady i wymuszenia. Zmagał się również z uzależnieniem od narkotyków[4]. W wieku siedemnastu lat trafił do zakładu poprawczego dla młodzieży, zaś rok później po raz pierwszy został ojcem[5].

Równocześnie do działalności przestępczej Frías trenował piłkę nożną. Jako dwudziestolatek rozpoczął występy w amatorskich zespołach z niższych lig – czwartoligowym Soles de Ciudad Juárez oraz trzecioligowych Astros de Ciudad Juárez i Atlético Cihuatlán[6]. Pracował w przygranicznej fabryce maquiladora[4], a następnie zdecydował się na nielegalną emigrację zarobkową do Stanów Zjednoczonych, do teksańskiego miasta El Paso, leżącego po drugiej stronie rzeki Rio Grande w stosunku do Ciudad Juárez[7]. Tam znalazł zatrudnienie jako robotnik fizyczny i murarz podczas prac budowlanych[4].

Sam Frías po latach następująco opisywał swoje dzieciństwo:

Życie w Juárez jest bardzo trudne, szczególnie, gdy pochodzi się z biednej dzielnicy; dookoła jest pełno przemocy i narkotyków. W młodości należałem do gangu, brałem narkotyki, doświadczyłem wszystkiego po trochu. Narodziny pierwszego dziecka pomogły mi odbudować moje życie, a dzięki piłce nożnej stopniowo wydostawałem się z przestępczego środowiska. Poprzez futbol Bóg dał mi jeszcze jedną szansę, którą mam zamiar wykorzystać w stu procentach[4]. Dzięki piłce nożnej mam zapewniony dach nad głową, codzienne wyżywienie i bezpieczeństwo dla rodziny [...]. Staram się być przykładem dla tych wszystkich młodych ludzi zmagających się z problemami z prawem – w ich wieku przechodziłem przez to samo, a teraz jestem profesjonalnym piłkarzem[8].

Pseudonim Fríasa, „El Maleno”, został mu nadany przez dziadka[9] i w wolnym tłumaczeniu oznacza „faceta z sąsiedztwa” lub „ziomka”[10]. Jako dziecko kibicował zespołowi Chivas de Guadalajara[11].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

El Paso Patriots[edytuj | edytuj kod]

Podczas swojego pobytu w El Paso, Frías został zawodnikiem tamtejszego klubu El Paso Patriots, występującym na drugim szczeblu rozgrywek amerykańskich – A-League. W sezonie 2002, jako jeden z ważniejszych graczy formacji ofensywnej (strzelił dziewięć goli i zanotował trzy asysty), zajął z zespołem trzecie miejsce w grupie Pacific Division konferencji zachodniej. Z decydującej o tytule fazy play-off ekipa Patriots odpadła jednak już w pierwszej rundzie, ulegając w dwumeczu Minnesota Thunder (1:2, 1:1) – w pierwszym z tych spotkań Frías wpisał się na listę strzelców.

Tigrillos Saltillo[edytuj | edytuj kod]

Kilka miesięcy później Frías powrócił do Meksyku, podpisując umowę z drugoligowym zespołem Tigrillos Saltillo. W drużynie tej wybrał numer 99 na koszulce. Zadebiutował w niej 11 stycznia 2003 w przegranym 1:2 wyjazdowym spotkaniu 1. kolejki z Zacatecas, spędzając na placu gry pełne dziewięćdziesiąt minut, zaś pierwszą bramkę strzelił już w kolejnym meczu – osiem dni później w przegranej domowej 2:3 konfrontacji z Alacranes. Później wpisał się jeszcze na listę strzelców trzykrotnie – dwa razy w 4. kolejce z Cobras (5:0) i raz w 5. kolejce z Atlético Yucatán (2:1). Ogółem w barwach Tigrillos spędził pół roku, tworząc podstawowy duet napastników z Brazylijczykiem Valtencirem Gomesem; jego drużyna w wiosennym sezonie Verano 2003 zajęła czwarte miejsce w swojej grupie (na pięć klubów), przez co nie zdołała się zakwalifikować do ligowej fazy play-off.

Cobras[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2003 Frías został zawodnikiem klubu ze swojego rodzinnego miasta – drugoligowego Cobras de Ciudad Juárez. Tam zadebiutował 23 sierpnia 2003 w przegranym 2:4 wyjazdowym meczu 3. kolejki z Dorados (zmienił w 84. minucie Israela Ruiza), a premierowe trafienie zanotował siedem dni później, w wygranym 2:1 domowym pojedynku 4. kolejki z Alacranes. Drugiego i zarazem ostatniego gola w jesiennym sezonie Apertura 2003 zdobył w 6. kolejce z Lagartos (1:3). Ekipa Cobras, prowadzona wówczas przez Sergio Orduñę, okazała się natomiast rewelacją rozgrywek i dotarła aż do finału fazy play-off, gdzie jednak przegrała w dwumeczu po dogrywce z Dorados (3:2, 3:5).

El Paso Patriots[edytuj | edytuj kod]

W 2004 roku Frías po raz drugi w karierze dołączył do El Paso Patriots, tym razem grającego już na czwartym poziomie rozgrywkowym – USL Premier Development League. W sezonie 2004 zajął z nim pierwsze miejsce w grupie Mid South Division konferencji południowej, z play-offów odpadając w półfinale wskutek porażki z Cocoa Expos (4:5). Rozgrywki okazały się dla niego znacznie bardziej udane pod względem indywidualnym – z dwudziestoma pięcioma golami na koncie (zanotował ponadto sześć asyst) został królem strzelców PDL.

W sezonie 2005 Frías ponownie zajął z Patriots pierwszą lokatę w tabeli Mid South Division, po czym wygrał rozgrywki konferencji południowej po pokonaniu w finale Richmond Kickers Future (4:3). Zespołowi z El Paso nie udało się jednak sięgnąć po tytuł mistrza Premier Development League, gdyż w decydującym spotkaniu uległ po serii rzutów karnych zwycięzcy konferencji wschodniej – Des Moines Menace (0:0, 5:6 k). Sam Frías strzelił w przekroju całego sezonu siedemnaście goli i zanotował pięć asyst, zostając uznanym przez władze ligi najlepszym graczem (MVP) rozgrywek w oficjalnym plebiscycie. Wybrano go także do jedenastki sezonu (PDL All-League Team). W tym samym roku jedyny raz w karierze wziął również udział w ogólnokrajowym pucharze USA – US Open Cup. W pierwszej rundzie tych rozgrywek strzelił gola w konfrontacji z Orange County Blue Star (3:1), lecz Patriots odpadli z turnieju już w kolejnej, drugiej rundzie po porażce z Charlotte Eagles (1:4).

Podczas sezonu 2006 Patriots – pomimo udanych występów Fríasa (trzynaście goli i dwie asysty) – spisali się słabiej niż podczas ostatnich sezonów; po zajęciu dopiero trzeciej lokaty w Mid South Division nie zakwalifikowali się do play-offów. Łącznie Frías spędził w ekipie z El Paso cztery lata – w 59 ligowych spotkaniach strzelił 64 gole (średnia 1,08 bramki na mecz) i zanotował 16 asyst. Pozostaje najlepszym strzelcem w historii klubu i jest uznawany za jedną z jego największych legend.

Statystyki kariery[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
El Paso Patriots 2002 Stany Zjednoczone A-League 17 9 —— —— 17 9
Tigrillos UANL 2002–2003 Meksyk Ascenso MX 4 —— —— 4
Cobras 2003–2004 Meksyk 2 —— —— 2
El Paso Patriots 2004 Stany Zjednoczone PDL 17 25 —— —— 17 25
2005 Stany Zjednoczone 11 17 1 —— 12≤ 18
2006 Stany Zjednoczone 14 13 —— —— 14 13
Indios 2006–2007 Meksyk Ascenso MX 16 7 —— —— 16 7
2007–2008 Meksyk 34 16 —— —— 34 16
2008–2009 Meksyk Liga MX 34 7 —— —— 34 7
2009–2010 Meksyk 18 2 —— —— 18 2
2010–2011 Meksyk Ascenso MX 9 2 —— —— 9 2
Chiapas Meksyk Liga MX 6 1 —— CL 5 1 11 2
Indios 2011–2012 Meksyk Ascenso MX 9 1 —— —— 9 1
Meksyk 126< 42 —— CL 5 1 131< 43
USA 59 64 1≤ 1 —— 60≤ 65
Ogółem 185< 106 —— CL 5 1 191< 107
Legenda:

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Cobras[edytuj | edytuj kod]

El Paso Patriots[edytuj | edytuj kod]

Indios[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Styl gry[edytuj | edytuj kod]

Frías był prawonożnym, szybkim i dynamicznym napastnikiem, dysponującym skutecznym strzałem z dystansu i dobrze grającym głową[12].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Frías jest żonaty z Claudią, mają dwóch synów – Davida i Isaaca[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Katie Amey: The most difficult PR job in the world? Mexican city once considered the 'global murder capital' is now attempting to lure tourists back. [w:] Daily Mail [on-line]. dailymail.co.uk, 2 lipca 2015. [dostęp 2016-05-18]. (ang.).
  2. ↑ Prez i Neil Stacey: Football is thriving again in Juárez, the former murder capital of the world. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 1 kwietnia 2016. [dostęp 2016-05-18]. (ang.).
  3. ↑ Alexander Pan: The 15 Most Dangerous Cities In the World In 2015. [w:] The Richest [on-line]. therichest.com, 10 kwietnia 2015. [dostęp 2016-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 maja 2016)]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e Daniel "Maleno" Frías dejó las drogas para ser un ídolo. [w:] El Heraldo de Chihuahua [on-line]. oem.com.mx, 19 maja 2009. [dostęp 2016-05-18]. (hiszp.).
  5. ↑ a b Frías, el que trajo alegría a Ciudad Juárez. [w:] Informador [on-line]. informador.com.mx, 19 maja 2009. [dostęp 2016-05-18]. (hiszp.).
  6. ↑ Gerardo Pons: ¿Qué fue del ‘Maleno’ Frías?. [w:] Futbol Sapiens [on-line]. futbolsapiens.com, 12 października 2014. [dostęp 2016-05-18]. (hiszp.).
  7. ↑ a b La crueldad de la vida tocó a Frías. [w:] MedioTiempo [on-line]. mediotiempo.com, 22 maja 2009. [dostęp 2016-05-18]. (hiszp.).
  8. ↑ Toni Cano: Julio Daniel Frías, goleador mexicano, supera unos duros años de drogas y violencia. [w:] El Periodico [on-line]. elperiodico.com, 24 maja 2009. [dostęp 2016-05-18]. (hiszp.).
  9. ↑ Andrés Rodríguez: Recibe la FCPyS al “Maleno” Frías como todo un héroe. [w:] El Fronterizo [on-line]. elfronterizo.com.mx, 27 maja 2009. [dostęp 2016-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 czerwca 2016)]. (hiszp.).
  10. ↑ German Sferra: 'El Maleno' overcomes troubles to become a pro. [w:] Colorado Rapids [on-line]. coloradorapids.com, 15 lutego 2012. [dostęp 2016-05-18]. (ang.).
  11. ↑ Bret Bloomquist: Former Patriot "Maleno" Frias now a Juárez Indio. [w:] El Paso Times [on-line]. zoominfo.com, 1 marca 2009. [dostęp 2016-05-18]. (ang.).
  12. ↑ Julio Daniel Frias Adame. [w:] Vamos Jaguares [on-line]. vamosjaguares.com.mx. [dostęp 2016-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 czerwca 2016)]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Julio_Daniel_Frías&oldid=72259404”