Przejdź do zawartości

Julius Kuperjanov

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julius Kuperjanov
Ilustracja
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

11 października 1894
Lichowo

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1919
Tartu

Przebieg służby
Lata służby

1915–1919

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Eesti maavägi

Stanowiska

dowódca Partyzanckiego Batalianu Kuperjanova

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna estońsko-bolszewicka †

Odznaczenia
Order Krzyża Wolności za służbę wojskową (Estonia) Order Krzyża Wolności za bohaterstwo na polu walki (Estonia) Order Krzyża Wolności za służbę cywilną (Estonia) Krzyż św. Jerzego IV stopnia (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Julius Kuperjanov (ur. 11 października 1894 w Lichowie, zm. 2 lutego 1919 w Tartu) – estoński oficer, uczestnik wojny estońsko-bolszewickiej oraz dowódca Partyzanckiego Batalianu Kuperjanova.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem estońskich chłopów, którzy wskutek konfliktu z właścicielem ziemskim uciekli do Rosji. Kuperjanov w 1904 wrócił do Estonii, gdzie uczył się w szkole w Sipe, później kontynuował naukę w seminarium nauczycielskim przy Uniwersytecie w Dorpacie. Od 1914 pracował jako nauczyciel w szkole parafialnej w Kambja. Powołany do armii carskiej, w 1915 ukończył szkołę oficerów rezerwy w Piotrogrodzie. Następnie dowodził oddziałem zwiadu, a od 1917 był oficerem estońskiego batalionu zaopatrzenia, który powstał przy jego udziale. W 1918 był organizatorem oddziału partyzanckiego, złożonego z młodzieży i estońskich chłopów, zwanego od jego nazwiska Partyzanckim Batalianem Kuperjanova. Oddział ten przeszedł do historii, kiedy to w połowie stycznia 1919 udało mu się odbić Tartu z rąk bolszewickich, a następnie utrzymać go do czasu nadejścia odsieczy. Pod koniec stycznia Kuperjanov razem ze swoim oddziałem brał udział w walkach w okolicy Valki, podczas której został ciężko ranny. W wyniku ran zmarł 2 lutego.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Aleksander Gubrynowicz, Kuperjanov Julius, [w:] Wojciech Roszkowski, Jan Kofman (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, Oficyna Wydawnicza RYTM, 2004, s. 685, ISBN 978-83-7399-084-5.