Junczyk (nazwisko)
Junczyk (forma żeńska: Junczyk, liczba mnoga: Junczykowie) – polskie nazwisko[1][2].
Etymologia nazwiska[edytuj | edytuj kod]
Nazwisko pochodzi od staropolskiego przymiotnika juny oznaczającego młody, z przyrostkiem -czyk pełniącym funkcję patronimiczną[3][4].
Równolegle jest nazwiskiem o genezie odherbowej - od herbu o tej samej nazwie, którego to etymologia wywodzi się od legendarnego żołnierza o imieniu Junczyk[5].
Funkcjonuje równolegle z nazwiskiem Juńczyk, które jest wersją posiadającą znak diakrytyczny ń[6].
Znane osoby o nazwisku Junczyk[edytuj | edytuj kod]
- Anna Junczyk-Paczuska (ur. 1980) - polska łuczniczka
- Ewa Junczyk-Ziomecka (ur. 1949) – polska dyplomatka
- Leanid Junczyk (ur. 1956) - białoruski polityk
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych., t. IV, Instytut Języka Polskiego, 1993, s. 397, ISBN 83-85579-16-8 (pol.).
- ↑ Odmiana nazwisk [online], actaforte.pl:8080 [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Poczet Nazwisk Polskich: Jończy z Juńczykiem [online], blogspot.com [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Kazimierz Rymut, Nazwiska Polaków. Anna Cieślarowa (red.), Zakład narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo., 1991, s. 142, ISBN 83-04-03650-9 (pol.).
- ↑ Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., t. 4, Breitkopf i Haertel, 1839, s. 510 (pol.).
- ↑ Kazimierz Rymut, Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych., t. IV, 1993, s. 399 (pol.).