Józef (Maslenikow)
| Aleksiej Maslenikow | |
| Metropolita romeński i buryński | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1978 |
| Metropolita romeński i buryński | |
| Okres sprawowania |
2021-2023 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
4 kwietnia 1997 |
| Diakonat |
24 marca 1996 |
| Prezbiterat |
7 stycznia 1997 |
| Nominacja biskupia |
11 listopada 2008 |
| Chirotonia biskupia |
18 listopada 2008 |
| Data konsekracji |
18 listopada 2008 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy |
Jan (Popow), Mitrofan (Jurczuk), Elizeusz (Iwanow), Włodzimierz (Melnyk), Aleksander (Drabynko), Pantelejmon (Poworozniuk) | ||||||
| |||||||
Józef, imię świeckie Aleksiej Aleksandrowicz Maslenikow (ur. 3 listopada 1978 w Słobodziei) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w mołdawskiej Słobodziei, na Ukrainie mieszkał od 1992 r. 24 marca 1996 r. przyjął święcenia diakońskie z rąk biskupa zaporoskiego i melitopolskiego Bazylego. 7 stycznia 1997 został wyświęcony na kapłana, zaś 4 kwietnia tego samego roku złożył wieczyste śluby zakonne z imieniem Józef. W 2001 otrzymał godność ihumena. W 2004 r. uzyskał w trybie zaocznym dyplom seminarium duchownego w Biełgorodzie, zaś w 2006 w tym samym trybie ukończył Kijowską Akademię Duchowną[1].
Między rokiem 1997 a 2005 pracował w cerkwiach św. Dymitra Sołuńskiego oraz św. Olega w Astrachance. W lipcu 2005 r. został skierowany do pracy duszpasterskiej w parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Witebsku. Od grudnia 2006 r. był proboszczem parafii św. Jerzego w Zaporożu. 19 czerwca 2008 r. otrzymał godność archimandryty[1].
11 listopada 2008 r. otrzymał nominację na biskupa wolniańskiego, wikariusza eparchii zaporoskiej. Chirotonia odbyła się 18 listopada 2008 r. w ławrze Peczerskiej, z udziałem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, arcybiskupów biełgorodzkiego i starooskolskiego Jana oraz białocerkiewskiego i bogusławskiego Mitrofana, biskupów berdiańskiego i nadmorskiego Elizeusza, szepetowskiego i sławuckiego Włodzimierza, perejasławsko-chmielnickiego Aleksandra oraz wasilkowskiego Pantelejmona[2].
Od kwietnia 2009 do grudnia 2010 r. był biskupem ordynariuszem eparchii zaporoskiej. 25 grudnia tego roku Synod Kościoła przeniósł go na katedrę konotopską i głuchowską[3].
W 2011 r. wszedł w skład Wyższej Rady Cerkiewnej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[4].
W 2012 r. został mianowany wikariuszem eparchii konotopskiej, którą dotąd kierował jako ordynariusz, z tytułem biskupa jampolskiego[5]. W 2013 r. został ordynariuszem nowo utworzonej eparchii romeńskiej[6].
17 sierpnia 2015 r. został podniesiony do godności arcybiskupa, a 17 sierpnia 2021 r. otrzymał godność metropolity[7].
W październiku 2022 r., w trakcie inwazji Rosji na Ukrainę, po tym, gdy terytorium jego eparchii znalazło się po rosyjską okupacją, udał się do Rosji[8][9] i tam pozostał[10]. 23 listopada 2022 r. Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego pozbawił go katedry i przeniósł w stan spoczynku[1]. Został również na Ukrainie objęty sankcjami personalnymi[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Сторінка архієрея [online], ІОСИФ, Митрополит, 19 stycznia 2013 [dostęp 2023-08-29] (ukr.).
- ↑ Иосиф, епископ Запорожский и Мелитопольский (Масленников Алексей Александрович).
- ↑ Священный Синод Украинской Православной Церкви принял решения по ряду вопросов церковной жизни.
- ↑ Образован Высший Церковный Совет Украинской Православной Церкви.
- ↑ Żurnały zasidannja Swiaszczenoho Sinodu Ukrajińskoji Prawosławnoji Cerkwy.
- ↑ Protokoły posiedzenia Świętego Synodu z 25 września 2013.
- ↑ Українська Православна Церква молитовно відзначила сьому річницю інтронізації свого Предстоятеля. church.ua, 17 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-17]. (ukr.).
- ↑ Громкий скандал в УПЦ МП: митрополит получил российский паспорт и уехал молиться за мобилизацию в РФ [online], Главком | Glavcom, 8 października 2022 [dostęp 2023-08-29] (ros.).
- ↑ Spór o status Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Moskiewskiego w Ukrainie (cz. 1) | Instytut Europy Środkowej [online], ies.lublin.pl, 29 stycznia 2023 [dostęp 2023-08-29] (pol.).
- ↑ «Список Зеленского», или Приостановка церкви [online], web.archive.org, 26 stycznia 2023 [dostęp 2023-08-29] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-26].
- ↑ Зеленский ввел санкции против наместника Киево-Печерской лавры [online], Новая газета Европа, 28 grudnia 2116 [dostęp 2023-08-29].