Józef Dobrochowski
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
21 grudnia 1904 |
Data i miejsce śmierci |
14 kwietnia 1988 |
Wyznanie | |
Kościół |
Polski Narodowy Kościół Katolicki, Polski Kościół Starokatolicki |
Prezbiterat |
29 maja 1932 |
Józef Dobrochowski (ur. 21 grudnia 1904 w Koninie, zm. 14 kwietnia 1988 w Bydgoszczy[1]) – polski duchowny starokatolicki, kapłan Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie (PNKK) (od 1951 w Polsce, pod nazwą: Kościół Polskokatolicki), a następnie (od I. połowy 1951 roku) Polskiego Kościoła Starokatolickiego. Przed śmiercią konwertował do Kościoła rzymskokatolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ks. Józef Dobrochowski w latach 30. XX wieku był proboszczem parafii polskokatolickiej w Borysławiu[2], a następnie swoimi staraniami erygował parafię w Lublinie. W latach 1945–1951 duszpasterzował w Bydgoszczy.[3]
Ks. Józef Dobrochowski był liderem grupy inicjatywnej duchownych PNKK, sterowanej przez funkcjonariuszy V Departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) i pracowników Wydziału III Urzędu do Spraw Wyznań (UdSW), która przejęła kontrolę nad działalnością diecezji misyjnej Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego po aresztowaniu bpa Józefa Padewskiego w 1951. W konsekwencji prowadzonych przez aparat państwowy w PNKK czystek, został wydalony z Kościoła (1951)[4] za zbytnie afiszowanie się z poparciem udzielonym mu przez MBP i UdSW, brak postępów w porządkowaniu spraw administracyjno-organizacyjnych Kościoła oraz nieporadność w tłumaczeniu kapłanom i wiernym konieczności dokonywania zmian. Przeszedł do Polskiego Kościoła Starokatolickiego, gdzie otrzymał sakrę biskupią[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ S. Pastuszewski, Ksiądz Józef Dobrochowski (1904-1988) jako informator UB o pseudonimie "Grzmot", "Kronika Bydgoska", T. 35 (2014), s. 73-108
- ↑ "Posłannictwo", 3/1936
- ↑ "tamże", r. 1947.
- ↑ "tamże", 1/1952, s.111
- ↑ dr Konrad Białecki, Lepsi Katolicy, [w: Biuletyn IPN 3/38/2004 – s. 3]