Język lenje
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
156 tys.[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | leh | ||
| IETF | leh | ||
| Glottolog | lenj1248 | ||
| Ethnologue | leh | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język lenje (także język chilenje, chinamukuni, ciina, lengi, lenji lub mukuni) – język z rodziny bantu używany w zambijskiej Prowincji Centralnej, na obszarze mokradeł Lukanga. W 2006 r. posługiwało się nim 156 tys. osób[1][2].
Wyróżnia się dwa dialekty: lenje oraz twa, zwany też lukanga[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lenje, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2013-10-25] (ang.).
- ↑ Jouni Filip Maho: New Updated Guthrie List Online. 2009-06-04. [dostęp 2013-10-25].