Kalendarz Wikrama

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kalendarz Wikrama (dewanagari trl. wikramasamwat lub samwat) – system datowania ustanowiony według tradycji indyjskiej przez króla Wikramaditję[1] w roku 58 p.n.e., po zwycięstwie nad Scytami (Śakami). Powszechnie jest określany jako tzw. era Wikrama. Ten system liczenia czasu przyjął się w całych zachodnich i północnych Indiach[2]. Kalendarz Wikrama Samwat z lunarnymi miesiącami, ale słonecznym rokiem, jest obecnie oficjalnie przyjęty w Nepalu[3].

Pierwotnie był to kalendarz księżycowy, zawierający dwanaście miesięcy. Era Wikrama została jednak zreformowana około 1181[4] w celu powiązania z kalendarzem słonecznym. W efekcie utworzono kalendarz księżycowo-słoneczny zwany samwatsara.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Danuta Stasik, Język hindi, tom 1, s. 193.
  2. Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 362, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.
  3. Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 408, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-369-7.
  4. Anna Piekarska-Maulik: Apendix-kalendarz indyjski. W: Słownik mitologii hinduskiej. Ługowski A.(red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 213, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.