Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku | |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
XVIII wiek |
| Ważniejsze przebudowy |
pocz. XX wieku |
| Kolejni właściciele |
Jan Hydzik |
Położenie na mapie Sanoka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
 49°33′37,15″N 22°12′20,30″E/49,560319 22,205639
| |
Kamienica przy ul. 3 Maja 7 w Sanoku – budynek położony w Sanoku.
Pierwotnie budynek pochodzi z XVIII wieku. Pochodzący z Sanoka Jan Hydzik, syn Pawła, absolwent farmacji na Uniwersytecie Lwowskim, otrzymał w 1897 koncesję na prowadzenie drogerii w Sanoku (w tym czasie istniały w mieście już dwie apteki, co uniemożliwiło Hydzikowi założenie kolejnej). Początkowo prowadził sklep na końcu ulicy 3 Maja. Na przełomie 1909/1910 nabył od właściciela Zilbermana dom drewniany przy ul. 3 Maja 7, przebudował go w kamienicę, w której na parterze założył swój sklep, a na piętrze powstały mieszkania. Tym samym został utworzony sklep pod nazwą pod szyldem „Mgr. Jan Hydzik. Droguerya i perfumerya – wina i wody mineralne”. Sklep Jana Hydzika działał w okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej przed 1914[1][2]. Jan Hydzik był także wydawcą pocztówek[3]. Po śmierci Jana Hydzika (1931[4]) sklep przejęły jego żona Maria i córka Helena Czyż. W latach 30. XX wieku sklep nadal działał pod nazwą „Mgr Jan Hydzik”[5]. W latach 30. w budynku działało także biuro ogłoszeń, które prowadziła Maria Hydzik[6][7]. Przed 1939 budynek także mieścił się pod numerem 7[8][9][10].
Fasada parteru (sklepu) oraz wyposażenie wnętrza sklepu, wykonane z drewna, zachowały się do obecnych czasów.
W 1972 obiekt pod ówczesnym adresem 22 Lipca 7 został włączony do uaktualnionego wówczas spisu rejestru zabytków Sanoka[11]. Wynikiem działań Komisji Opieki nad Zabytkami, powstałej przy oddziale PTTK w Sanoku, w 1978 umieszczono na fasadzie budynku tablicę informującą o zabytkowym charakterze obiektu[12].
W budynku otwarto punkt handlowy pod nazwą „"1001 Drobiazgów" Romuald Czyż”, który prowadzi Romuald Czyż, syn Heleny[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alojzy Zielecki, Dochody miejskie i gospodarka finansowa, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 417.
- ↑ Wojciech Sołtys, Budownictwo, przemysł, rzemiosło, handel, Pomiędzy wojnami światowymi 1918-1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 536.
- ↑ Borys Łapiszczak: Sanok w Królestwie Galicji i Lodomerii na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VIII. Sanok: Poligrafia, 2005, s. 123. ISBN 83-918650-2-9.
- ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 360 (poz. 26).
- ↑ Wykaz firm handlowych, przemysłowych, rzemieślniczych i wolnych zawodów miasta Sanoka, Zagórza, Rymanowa, Mrzygłoda, Bukowska 1937/8. Informator Chrześcijański. Sanok: Krakowska Kongregacja Kupiecka. Oddział Sanok, 1938, s. 6, 31.
- ↑ Wykaz firm handlowych, przemysłowych, rzemieślniczych i wolnych zawodów miasta Sanoka, Zagórza, Rymanowa, Mrzygłoda, Bukowska 1937/8. Informator Chrześcijański. Sanok: Krakowska Kongregacja Kupiecka. Oddział Sanok, 1938, s. 17.
- ↑ Alojzy Zielecki, Dochody miejskie i gospodarka finansowa, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 418.
- ↑ Spis Abonentów sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy) na 1938 r.. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”, 1938, s. 622.
- ↑ Książka telefoniczna. 1939. s. 706. [dostęp 2015-05-26].
- ↑ Edmund Słuszkiewicz: Przewodnik po Sanoku i Ziemi Sanockiej. Sanok: Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, 1938, s. 148.
- ↑ Artur Bata. Działalność Powiatowego Konserwatora Zabytków w Sanoku w 1972 r.. „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”. 17-18, s. 92, 1973. Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.
- ↑ Krzysztof Prajzner. Pamiątkowa tablica znów na fasadzie budynku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 12 (1315), s. 4, 24 marca 2017.
- ↑ "1001 Drobiazgów" Romuald Czyż. firma.egospodarka.pl. [dostęp 2015-08-20].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Pomykała. Prawdziwych drogerii już nie ma. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 14 (97) z 25 sierpnia 1993.
- Jan Hydzik (1871-1931). Założyciel najsłynniejszej sanockiej drogerii. W: Edward Zając: Sanockie biografie. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2009, s. 87-91. ISBN 978-83-61043-09-6.
- Sklep z duszą. W: Arkadiusz Komski: Możliwe, że to imię demona... i inne sanockie historie. Rzeszów: Edytorial, 2017, s. 53-54. ISBN 978-83-65551-32-0.